รู้ไว้ใช่ว่า “ตุ๊กตาฟางต้องสาปและแหล่งทำพิธี” เป็นอย่างไรนะ ?

ก่อนอื่นต้องถามเพื่อน ๆ ว่า เราเคยเกลียดใครสักคนจนอยากจะสาปแช่งให้เขาคนนั้นถึงขั้นมีอันเป็นไปหรือเปล่า?

แน่นอนว่าการมุ่งร้ายคนอื่น ๆ เป็นสิ่งที่ไม่ดี และเราก็อยากให้เพื่อน ๆ หันหน้าเข้าหากันคลี่คลายปัญหาอย่างฉันท์มิตรและสร้างสรรค์มากกว่าการทำร้ายหรือทำลายกัน

แต่รู้หรือไม่ว่า ในสังคมซามูไรผู้ห้าวหาญอย่างชาวญี่ปุ่นนั้น แม้จะมีกฎระเบียบควบคุมไม่ให้ฆ่าฟันกันอย่างไม่มีขื่อมีแปก็ตาม แต่ก็ยังมีพิธีกรรมความเชื่ออย่างหนึ่งที่ถูกใช้เป็นเครื่องมือในการตอบสนองความเกลียดชังต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันอยู่…
 

“อุชิ โนะ โคะคุไมริ” (丑刻参り) คือชื่อของ “พิธีกรรมสาปแช่ง” ที่เกิดจากความเชื่อโบราณของคนญี่ปุ่น มีมาตั้งแต่สมัยเอโดะ (ค.ศ.1603 – 1868) เป็นพิธีที่ใช้สาปส่งคนที่ไม่ชอบ คนที่เกลียด คนที่เป็นศัตรู หรือคนที่มีเคียดแค้นเป็นการส่วนตัว คล้ายการเผาพริกเผาเกลือและเสกตะปูเข้าท้องแบบบ้านเรา แต่พิธีอันน่ากลัวนี้หวังผลให้อีกฝ่ายถึงแก่ความตาย (พูดแล้วก็ขนลุก)


 

อุปกรณ์ที่ต้องใช้ทำพิธีมีดังต่อไปนี้

• ตุ๊กตาฟางที่มัดเป็นรูปร่างคล้ายคน
• ตะปูโกซันคุกิ
• ค้อน หรือก้อนหินขนาดอุ้งมือ

ซึ่งสมัยก่อนต้องทำพิธีที่ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งตั้งอยู่ในศาลเจ้า โดยการใช้ตะปูที่เรียกว่าโกซันคุกิ (五寸釘) หรือตะปูที่มีความยาว 5 นิ้ว ทำการตอกตะปูใส่ตุ๊กตาฟางเข้ากับต้นไม้ในช่วงเวลาตี 1 – 3 ซึ่งถูกเรียนว่าเป็นช่วงเวลาของวัว ทำพิธีติดต่อกัน 7 คืนโดยห้ามขาด เพราะมิฉะนั้นคำสาปจะไม่เป็นผล นิยมใส่ชุดขาวและรองเท้าเกตะ (下駄) หรือร้องเท้าเกี๊ยะ มีการยึดเทียนด้วยวงแหวนเหล็กที่มาจากเตาในสมัยก่อนไว้บนหัวเพื่อให้มีแสงสว่างเพียงพอ ทำให้สามารถมองเห็นยามค่ำคืนเมื่อต้องใช้ทั้ง 2 มือทำพิธี เมื่อทำพิธีจนสำเร็จการสาปแช่งจะบรรลุผลโดยบุคคลที่เราสาปแช่งจะมีอันเป็นไปถึงแก่ชีวิตโดยไม่ทราบสาเหตุ
 
ศาลเจ้าที่เป็นที่นิยมอย่างมากในการทำพิธีสาปแช่งนี้คือเจ้าจิชูที่อยู่ในวัดน้ำใส หรือวัดคิโยะมิสึ และศาลเจ้าคิฟุเนะ เพราะมีต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่ ถ้าได้ลองไปดูต้นไม้ในศาลเจ้าทั้ง 2 แห่งนี้อย่างใกล้ ๆ ก็จะพบรอยตะปูเยอะแยะมากมายที่อยู่บนต้นไม้ซึ่งเป็นร่องรองจากการทำพิธีสาปแช่งนี้เอง
 

เอาเข้าจริงๆ พิธีกรรมนี้ก็มีความเสี่ยงสูงที่จะของเข้าตัวเองเหมือนกัน