เฟืองที่ขาดหนึ่งข้อต่อ

กลับมาอีกครั้งไม่รู้จะกลับมาทำไมจริงมั้ย?

เข้าเรื่องเลยดีกว่า ครั้งนี้ที่มามีเรื่องอยู่ว่า "เฟืองที่ขาดหนึ่งข้อต่อ" เคยปะครับเวลาที่ทำอะไรแล้วเหมือนมันขาดไปหนึ่งอย่างเสมอ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเวลา เงินหรือของใช้ เช่น Notebook กำลังจะพังเก็บเงินซื้อ PC ใหม่ ๆ space แรง ๆ แต่!!!....การ์ดจอขึ้นราคากระทันหันทำให้ยกเลิกการสั่งประกอบ เอ้าทำไมล่ะ? ก็เพราะงบมันขยาบเพดานละสิ จากที่ 20k เป็น 30k ก็หาให้ครบแล้วมาอีกครั้งละกัน พอหาได้กลับ 40k เอ้า....จะเอาไงกะกู!

ซึ่งชีวิตผมเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เข้ามอต้น ช่วงนั้นเข้าห้อง 3 กับเพื่อนสนิทมากมายแต่แล้วเกรดก็เล่นตลก เกรดผมมากกว่าเพื่อนแค่ 0.12 ผมโดนตีไปห้อง 1 (ห้องหัวกะทิ) [แล้วมันไม่ดีเหรอวะ?] ไม่มีอย่างแรง ข้อแรกไม่มีเพื่อนเลย ข้อสองการสื่อสานจะยากขึ้นการทำงานกลุ่ม ทำกิจกรรมต่าง ๆ กลายเป็นว่าผมเป็นตัวตลกของหัว

ในด้านร้ายย้อมมีด้านดีผมตกหลุมรักสาวคนหนึ่งซึ่งตรง space ผมมาก ๆ นางเป็นคนเรียบร้อย พูดน้อย เป็นคนธรรมดาทั่วไป ซึ่งผมชอบมาก ๆ แต่แล้วพอขึ้นมอปลายผมอยากไปเรียนสายอาชีพเพื่อให้มี skill ที่จบมาทำงานได้ ผมไม่เก่งวิทย์ เลข ไม่ชอบมันปวดหัว ชอบอะไรที่ลงมือทำมากกว่า ในที่สุดแม่ผมก็ แบรก ให้เรียนต่อมอปลายดีกว่า "เฟืองหายหนึ่งข้อ" 

แต่ยังดีเมื่อขึ้นมามอปลายได้เจอเธออีกครั้งยังไงก็ตามชีวิตไม่มีความสุขขนาดนั้น เธอจากไปด้วยโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ผมได้ยินข่าว "เฟืองหายสองข้อ" เธอคนนั้นจริง ๆ นะเหรอ คนที่ผมทักทุกเช้า "สวัสดีครับ" คนที่ฟังเธอนำร้องเพลงชาติ คนที่ผมให้ papercraft เป็นของขวัญ 14 กุมพา คนที่แอบบมองตลอดไม่ว่าเธออยู่ไหน ...หายไป ...หาย ...ไป

เอาล่ะ...เมื่อเธอไม่อยู่แล้วก็ควรดำเนินชีวิตที่เหลืออยู่ให้ดี ผมตั้งใจจะเรียนวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ คุณรู้มั้ย?? เมื่อปี 54 ทุกมหาลัยสาขาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ได้ยุติการรับนักเรียนสาขาศิลป์-คณิต เข้าคณะ!! ซึ่งผมอยู่พอดี อะไรวะ "เฟืองหายสามข้อ" จะเรียนอะไรล่ะทีนี้ จึงคิดสนใจเรียนจิตวิทยามาตอบคำถามตัวเองว่า "เป็นเหี้ยไรมากมั้ย" ถ้าคุณอ่าน ๆ เหมือนมีหลายคนเขียนแต่คนเดียวเขียนนะครับ ไม่ต้องเข้าใจผิด เหตุนี้จึงอยากตอบคำถามมาก ๆ ว่าเป็นอะไร

สมัครแล้วสอบแล้วได้แล้วจะไป มอ.ปัตตานี แต่แบรกอีกแล้วครับท่าน "เฟืองหายสี่ข้อ" ตายละอะไรวะชีวิตนี้มีอะไรที่ตนเองทำได้บ้างมั้ย?

ข้ามมาปัจจุบันเลยดีกว่า ตอนนี้ทำงานมีอาชีพ ก็ดีนะใครหลาย ๆ คนไม่มีแต่ผมมี แต่! ไม่มีเงือนเดือนจ้า "เฟืองหายห้าข้อ" เงินเดือนไม่ออกเกือบสองเดือนแล้ว {อะไรวะเนี่ย] ถ้าผมลาออกอย่างแรกเลยคือมีเงินพอที่จะอยู่ต่อได้อีกกี่เดือน จะไปทำงานอะไร? (ถ้าย้อนไปข้างตอนจะรู้ว่า skill ติดตัวน้อยมากเพราะเรียนสายสามัญ) บวกกันสภาพเงินเฟือพอดี "เฟืองหายหกข้อ" เง้อ... ไม่ใช่ว่าผมไม่พยายามนะผมทำ Youtube ฝึกตัดต่อแต่การ์ดจอไม่เข้าใจ ผมเขียนโค้ดด้วย vs 2015-2019 จน SSD พัง start ไม่ติด [ต้น SSD เป็นอะไร] อ่อ...เปิดเครื่องไม่ติด [รู้มั้ยสมัครนี้เข้าใช้ SSD m.2 กันหมเแล้ว] ไปร้านซ่อมเขาถามว่า "ใช้มากี่ปีครับ" ตอบไปว่า "1 ปี" ถึงกับไล่ไปแคลมปกติแล้วประกัน 3 ปี นี้ 1 ปี พังบ้าบอ... พอไปแคลมคุณรู้มั้ยเป็นอไะไรอีก กล่องที่ซื้อไปไม่มีสติ๊กเกอร์ของร้านจ้า เชี่ย~ แคลมไม่ได้ถ้าดูกล่องวงจรปิดจะรู้ผมมาซื้อร้านนั้นจริง ๆ แต่เขาไม่เชื่อ และผมก็แบนร้านนั้นในที่สุด ไงชีวิตดีเนอะ~

สุดท้ายเลยล่ะกัน

ชีวิตผมมักจะเป็นแบบนี้เสมอจนทำอะไรไม่ได้ ในวัยทำงานคนอื่น ๆ รอบตัวประสบความสำเร็จเกือบ 100% ของคนที่รู้จักกัน ผมนี้ไม่มีอะไรดีเลย เป็นผู้ชายทั้งทีหาเลี้ยงตัวเองไม่ได้ขายขี้หน้ายิ่งนัก 

"รักตัวเองไม่เป็น อย่างหวังจะรักคนอื่นเลย"

14 ก.พ. วันเกิดเธอ

เรื่องนี้เศร้ามาก ฉันรู้ว่าความตายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต แต่บางครั้งมันก็น่าเศร้า เราต้องขอบคุณที่พวกเขาเคยข้ามเส้นทางของเรามาก่อน แม้ว่าบางครั้งเราอดไม่ได้ที่จะคิดว่าชีวิตจะดีขึ้นหากพวกเขายังอยู่กับเราจนถึงวันนี้ มันน่าเศร้า