โอวันตินกับตะเกียงวิเศษ .:! [ เกรียน ๆ = =;; ]

Views 1.41K10 Repiled0 Point

‘โอวันติน’นามของชายหนุ่มผู้หนึ่งที่มีอาชีพเป็นพราน วันนี้เขาได้เขาป่าไปหา

ฟืนเพื่อนำไปหุงอาหารปะทังชีวิต เขาได้เดินไปเรื่อยๆเพื่อหาต้นไม้ที่แข็งแรงสักต้น

ระหว่างเดินไปเขาเกิดสะดุดกับอะไรบางอย่าง ทำให้เขาเสียการทรงตัวล้มไปข้างหน้า

เหมะ!!

หน้าเขาลงไปจูจุ๊ฟกับธรณีเรียบร้อยแล้ว

เขายันตัวขึ้นมาจากพื้นและสำรวจความเสียหายของร่างกายจากการล้มเมื่อครู่ก่อนที่จะเอามือลูบใบหน้า

ของเหลวสีเหลืองเปื้อนมือหลังจากที่เขาลูบใบหน้าของตัวเอง

กลิ่นแบบนี้...

สีแบบนี้...

มีกากผักที่ยังย่อยไม่หมดแบบนี้...

มันขี้ชัดๆ!!ไม่ใช่ทองหยิบทองหยอดฝอยทองหรือไข่แดง

นี่เขาล้มไปทับกองขี้เหรอเนี่ย ??

อึ๊ย!!เขาได้แต่สมเพชตัวเองในใจก่อนที่จะมองหาสาเหตุที่ทำให้เขาล้มหน้าจิ้ม

ขี้แบบนี้ แล้วเขาก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง...

ตะเกียงทองงั้นเหรอ??

สันชาตญาณบางอย่างในร่างกายกระตุ้นให้โอวันตินต้องหยิบตะเกียงขึ้นมา

พินิจดูแล้วถู~~

ฟู่!!ทันใดนั้นลมก็พัดกรรโชกอย่างรุนแรงก่อนจะก่อตัวเป็นรูปร่างคล้ายยักษ์

อยู่หน้าโอวันติน

โอวันตินทำอะไรไม่ถูกเขาได้แต่มือสั่นขาสั่นพั่บๆทำท่าเหมือนฉี่จะราด

ยักษ์หันมองมองโอวันตินก่อนที่จะพูดว่า

“ในเมื่อท่านปลดปล่อยข้าออกมาข้าจะให้พรวิเศษท่านสามข้อ”

โอวันตินรู้สึกดีใจมากเลยเริ่มขอพรข้อแรกโดยไม่เรียบเรียงคำพูดให้ดีเสียก่อน

“ข้าขอพร...”

ยังพูดไม่ทันจบประโยคครีมบำรุงผิวยี่ห้อพอนก็ร่วงใส่หัวของเขาก่อนที่ยักษ์จะ

บอกว่า

“คำขอข้อที่หนึ่งของท่านเป็นจริงแล้วข้อให้‘พอน’ท่านไปแล้ว ใช้ดีๆล่ะ

หลอดนึงตั้งเกือบพันเล่นเอาฉันไม่มีตังเหลือเลย”แล้วเจ้ายักษ์ก็ถอนหายใจซะ

แรง

ชายหนุ่มได้แต่กัดฟันกรอดก่อนที่จะเรียบเรียงคำพูดใหม่เพื่อขอพรข้อที่

สอง

“ข้าขอว่า...”ทันใดนั้นก็มีเด็กผู้ชายหน้าตาอัปรีย์สิวเสี้ยนกระกรังผม

เผ้ารุงรังมาปรากฏตัวต่อหน้าเขาก่อนที่ยักษ์จะเอ่ยคำอธิบายสั้นๆง่ายๆแต่ทำให้

ชายหนุ่มกัดฟันจนฟันแทบหลุด

“เด็กผู้ชายคนนี่ชื่อ‘ว่า’ ”

ไอ้......สสส โอวันตินได้แต่ด่าในใจก่อนที่จะคิดคำพูดให้ดีกว่าเดิมเพื่อขอพร

ข้อที่สาม

“ขอให้ข้า...”ยังพูดไม่ทันจบเจ้ายักษ์ก็เสกดาบยาวขึ้นมาในมือก่อนตวัดฟันหัว

โอวันตินขาดสะบั้นเลือดพุ่งกระฉูด

ศีรษะกระเด็นไปกลางป่าลึกพร้อมเอ่ยคำอธิบาย