ผมเรียนอยู่อินเดียน้ะครับ
ผมอยู่เมือง jaipur คนอินเดียแทบจะไม่กินปลาเลยพวกผมเลยต้องออกไปตามหากัน
วันเสาร์วันหนึงผมกับรุ้นพี่2คน(รวมผมด้วยก็3คน)ออกไปตามหาร้านขายปลาในเมืองกัน
พวกผมเดินไปถึงที่นึง ที่นันมีไก่เป็นๆ เป็น10-30เลย ที่พืนก็เต็มไปด้วยขนไก่สีขาว พวกผมเขาไปถามคนขายว่า
เป็นพาษา อังกิดว่า "คุณพอรู้จักร้านขายปลาแถวนี้บ้างไม" เขาก็ตอบว่ารู้จัก แล้วพาพวกผมเข้าไปในร้าน
เขาพาพวกผมเดินทลุไปหลังร้าน ละหว่าง เดินผมก้มลงไปมองที่พืนก็เห็นลูก กะ ตา ของไก่ ผมนี่หน้าสิตเลย
พอไปถึงหลังร้าน ก็ เห็นเป็นร้านเล็กๆหลายร้านเป็นบล็อกๆ อ่ะครับ ทังร้านขายไก่ร้านฆ่าไก่ร้านขายปลาร้านขายเนื้อแพะ
แล้วที่หน้าร้านขายแพะแม้งดันเอาหัวแพะมา วางไว้ส่ะ เด็นเลย ตาของมันนั้นยังเปิดอยู่แล้วก็มีลิ้นห้อย ออกมา
ในตอนนั้นนี้ผมติดสตั้นไป15วิเลยแถม มีอาการอยากอ้วก (ไอ้รุ้นพี่2ตัวนี่แม้งไม่เป็นไรเลย) ร้านขายปลาห่างจะร้านแพะไป2บล็อก
พวกผมก็เดินไปพอไปถึงก็ถามราคาตัวล่ะ100รูปี (1.7 รูปี = 1 บาท ) ปลาตัวไม่ใหญ่แต่หัว:Xโคตรใหญ่เลยไม่รู้พันอ่ะไร
พวกรุ้นพี่เขาซื้อกันมาคนล่ะตัว ผมนี่ไม่กล้าซื้อ ตั้งแต่เดินผ่านร้านขายปลาแล้วไม่พอ พอผมกลับมาหอผม นี่ มึนๆ
จะอ็วกเลย กว่าจะทำใจเรืองหัวแพะได้ก็ปาไป3ชม พวกรุ้นพี่ก็เอาทอดกัน
พอทอดเส็ดก็ไม่กล้ากินกันเพราะปลาแม้งดู อุบาดตามาก
(แล้วคุณลองนึกพาบ ปวาหัวใหญ่ๆ ว่ายอยู่ในน้ำดำๆดู จะยังกล้ากินไม )
จบแล้วครับ นี่เรืองจิงน่ะครับ อาจ จะ เขียนผิดบาง เพราะผมจบป.3ที่ไทยแล้วไปเรียนอินเดีย
ไม่ได้เรียนพาสาไทยเลย
นี่เขียนจากอินเดียน่ะครับ
ผมอยู่เมือง jaipur คนอินเดียแทบจะไม่กินปลาเลยพวกผมเลยต้องออกไปตามหากัน
วันเสาร์วันหนึงผมกับรุ้นพี่2คน(รวมผมด้วยก็3คน)ออกไปตามหาร้านขายปลาในเมืองกัน
พวกผมเดินไปถึงที่นึง ที่นันมีไก่เป็นๆ เป็น10-30เลย ที่พืนก็เต็มไปด้วยขนไก่สีขาว พวกผมเขาไปถามคนขายว่า
เป็นพาษา อังกิดว่า "คุณพอรู้จักร้านขายปลาแถวนี้บ้างไม" เขาก็ตอบว่ารู้จัก แล้วพาพวกผมเข้าไปในร้าน
เขาพาพวกผมเดินทลุไปหลังร้าน ละหว่าง เดินผมก้มลงไปมองที่พืนก็เห็นลูก กะ ตา ของไก่ ผมนี่หน้าสิตเลย
พอไปถึงหลังร้าน ก็ เห็นเป็นร้านเล็กๆหลายร้านเป็นบล็อกๆ อ่ะครับ ทังร้านขายไก่ร้านฆ่าไก่ร้านขายปลาร้านขายเนื้อแพะ
แล้วที่หน้าร้านขายแพะแม้งดันเอาหัวแพะมา วางไว้ส่ะ เด็นเลย ตาของมันนั้นยังเปิดอยู่แล้วก็มีลิ้นห้อย ออกมา
ในตอนนั้นนี้ผมติดสตั้นไป15วิเลยแถม มีอาการอยากอ้วก (ไอ้รุ้นพี่2ตัวนี่แม้งไม่เป็นไรเลย) ร้านขายปลาห่างจะร้านแพะไป2บล็อก
พวกผมก็เดินไปพอไปถึงก็ถามราคาตัวล่ะ100รูปี (1.7 รูปี = 1 บาท ) ปลาตัวไม่ใหญ่แต่หัว:Xโคตรใหญ่เลยไม่รู้พันอ่ะไร
พวกรุ้นพี่เขาซื้อกันมาคนล่ะตัว ผมนี่ไม่กล้าซื้อ ตั้งแต่เดินผ่านร้านขายปลาแล้วไม่พอ พอผมกลับมาหอผม นี่ มึนๆ
จะอ็วกเลย กว่าจะทำใจเรืองหัวแพะได้ก็ปาไป3ชม พวกรุ้นพี่ก็เอาทอดกัน
พอทอดเส็ดก็ไม่กล้ากินกันเพราะปลาแม้งดู อุบาดตามาก
(แล้วคุณลองนึกพาบ ปวาหัวใหญ่ๆ ว่ายอยู่ในน้ำดำๆดู จะยังกล้ากินไม )
จบแล้วครับ นี่เรืองจิงน่ะครับ อาจ จะ เขียนผิดบาง เพราะผมจบป.3ที่ไทยแล้วไปเรียนอินเดีย
ไม่ได้เรียนพาสาไทยเลย
นี่เขียนจากอินเดียน่ะครับ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย maxandmike เมื่อ 2012-7-26 22:20
อยากให้อ่านประสบการไปซื้อปลาที่อินเดียของผม