แนะนำนิยายไทยสุดสยอง!

คือว่านะ....เราไปอ่านนิยาย(เลือด:X)ของไทยมา
เรื่อง"ของแถม"
ขอบอกโครตน่ากลัวเลยอ่ะ พระเอกซาดิสโครต

เป็นอะไรที่สวยมากกแต่ดูเหมือนหัวนายวินทร์จะยุ่งเว่อร์ไปนิดนะฮะ (หัวไอ้โหดยิ่งกว่านี้อีก..) ท่าเริ่ดนะนาย แต่หน้าดู เอ่อ ดูค่อนข้างสมกับวัยขึ้นหน่อย (จากในเล่มที่หน้าละอ่อนจนนึกว่าไปมากส์หน้ามา ยังกะเด็กอายุ 12) แถมยังใส่เสื้อแจ็กเก็ตแบรนด์เนมที่ซื้อมาใหม่ด้วย (บอกแล้วใช่มั้ยว่าสปอยล์ รู้นะว่าพวกไม่เคยอ่านกำลังงงอยู่ล่ะสิ ถึงบอกให้ปิดไปไงฮะ) แสงเงาเยี่ยม แต่ว่า...ปากกาของแถมในมือวินทร์ ตามเนื้อเรื่องมันต้องใสมิใช่รึ? ทำไมมันเป็นสีงั้นหว่า? เรื่องปกข้าพเจ้าคงไม่มีความเห็นมากไปกว่านี้แล้วล่ะฮะ

ตัวละคร
วินทร์ - พระเอกสุดหล่อ อ่อนแอนิดๆ เป็นเด็กดีที่ถูกสวรรค์แกล้ง น่าสงส๊าร น่าสงสาร แต่หลังจากได้รับปากกามาจากศาสดา ก็เริ่มจิตขึ้น...จิตขึ้น เป็นพวกรักข้างเดียว(?) พระเอกผู้น่าสงสารที่ไม่เคยอยู่ในสายตาคนที่แอบรัก ถึงพ่อจะเมา สติไม่อยู่กับร่าง แต่ก็ยังรักพ่อ (จากการที่ฆ่าพ่อไม่ลง) สูง ผอม โมเอะ หน้าตาจัดว่าดีแบบน่ารัก หน้าเด๊กกก เด็ก จนน่าอิจฉา (ไปดึงหน้าที่ไหนมารึเปล่าจ๊ะวินทร์) โดนรังแกง่าย และมักจบลงด้วยความพ่ายแพ้อันน่าอับอาย จนในที่สุดก็ร้ายเป็นกับเขาซักที แถมไม่ได้ร้ายธรรมดานะเออ

(ยัย)ไหม - เด็กสาวหน้าสวย แต่หลายใจ(?) หลังจากแฟนหนุ่มนามว่าจิมจากไป ก็ไปคบกับดนัยอีก เป็นคนร่าเริง น่ารัก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมวินทร์ถึงชอบนัก และทำไมเราถึงอยากฆ่ายัยไหมนัก ก็แหม มันเป็นชะตาความซวยของนางเอกทุกเรื่องนั่นแหละ จะว่าไป เห็นแล้วนึกถึงจางอิง จากการ์เดียนเล่มแรกเลยแหะ แต่คนนี้จะหยิ่งน้อยหน่อย เป็นคนสำคัญถึงขนาดที่วินทร์ยอมพลีกายถวายทรัพย์เพื่อไปช่วยถึงเกาะล้าน

เก่ง - เจ้าเด็กมหาลัยที่น่าฆ่าที่สุดเท่าที่เคยมีมา รวยจัด ชอบแกล้งวินทร์เป็นชีวิตจิตวิญญาณ สุดท้ายก็โดนแกล้งคืนจน:Xม หน้าหล่อนะ แต่นิสัยทำเอาหมดหล่อ สมควรตายแล้วล่ะนะ

จิม - เจ้าเด็กหนุ่มเชื้ออังกฤษ ชอบวางมาดสุภาพบุรุษ น่าเสียดายที่ไม่โผล่มาในภาพประกอบ ไม่งั้นคงได้เห็นหน้าแล้วล่ะนะ ก็ชอบดูถูกวินทร์เหมือนเจ้าเก่งน่ะแหละ แต่อย่างน้อยก็ยังดีพอให้วินทร์ไม่อยากให้ตาย แค่อยากให้เลิกกับไหมเท่านั้น ส่วนจะหล่อมากเพียงใด ไปจินตนาการเองนะฮะ

ดนัย - คนนี้ก็อดเห็นหน้าอีกราย อีกตัวขัดขวางชีวิตวินทร์ แฟนคนต่อมาของยัยไหม ไม่รู้ว่าไปดังจากไหนมา ถึงได้ไปถ่ายโฆษณาถึงเกาะล้าน และคนนี้แหละ ตัวการที่ทำให้วินทร์ต้องผลาญเงินเพื่อถ่อไปช่วยไหม

แป้ง - เด็กสาวเพื่อนสนิทของวินทร์ ท่าทางจะแอบชอบนายพระเอกหน้าเด็กอยู่ คนนี้ก็อดเห็นหน้าเหมือนกันฮะ

วันชัย - ตาลุงขี้เมาพ่อของนายวินทร์ วันๆเอาแต่ไปเมาอยู่ที่ร้านเหล้าแถวหมู่บ้าน ชอบทุบตีพระเอกน้อยหน้าเด็กของเราอย่างทารุณ โดนภรรยาทิ้งหนีไปไกลโข เอางี้ ใครนึกไม่ออกให้นึกถึงตาลุงอ้วนๆ พ่อลลิตจากการินคอมมิค คดีที่7 บทกลางก็ละกัน นิสัยก็ประมาณนั้น (แถมลูกก็น่ารักประมาณนั้นด้วย)

ตัวละครอื่นๆ - อย่างพวกเจ้าเด็กอวดดีที่เลี้ยงหมาโหดไว้ หรือลุงชาลีที่โง่พอจะเผลอทำตังค์แสนนึงตกแล้วไม่รู้ ก็...ไม่มีอะไรจะพูดสำหรับเจ้าพวกนี้น่ะนะ แต่ก็ขอบใจนะฮะ ที่อุตส่าห์มาเป็นตัวประกอบให้

เนื้อเรื่อง

เป็นการเริ่มเรื่องแบบไม่ตามสเต็ป เท่าที่สมองอันน้อยนิดคิดได้น่าจะเป็นแบบ 3-1-2-3-4 คือเอาเรื่องตรงเกือบท้าย มาเป็นบทนำ แล้วย้อนกลับไปช่วงแรกที่บทที่ 1 แล้วดำเนินเรื่องตามสเต็มปจนจบนั่นเอง ถึงจะใช้แบบบรรยายเอา ไม่ได้เล่าจากปากเหมือนกับที่จขกท.ชอบ แต่เนื้อเรื่องก็ลื่นไหลได้แนบเนียน อ่านแล้วเพลิน แฝงข้อคิดหลายอย่าง มีหลากอารมณ์ ทั้งเศร้า บ้าคลั่ง แม้แต่อารมณ์ที่ทำเอาผู้อ่านสงสารชีวิตอันน่าบัดซบของวินทร์ และบรรยายแบล็กกราวน์ไม่เยอะ ไม่รกเกินไป ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ดี และเชื่อว่าหลายคนคงถูกใจเล่มนี้มากพอๆกันกับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าไม่ได้อ่านเทพมารนะฮับ แต่ชอบเล่มนี้มาก มันเป็นคนละแนวกับเทพมารลิบลับ แถวเท่าที่มองหลังเล่ม แถบเลเวลของความแบล็ก พุ่งปรี๊ดดดดดด ก็นะ เรื่องมันแบล็กจริงๆฮะ

ต้นเรื่องเป็นเหตุการช่วงที่วินอยู่ที่เกาะล้าน ลมกำลังกระโชกแรง ทำให้ชวนสงสัยเหมือนกัน ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมมันวุ่นวาย ชวนลุ้นอะไรปานนั้น

มาที่ช่วงแรกๆ ก็ย้อนไปที่เวลาก่อนหน้าที่เจ้าตัวจะเข้าร้านของเล่นไม่นานนัก แล้วเรื่องก็ดำเนินอย่างไหลลื่น ปรื๊ดๆ ก็เจอศพแรก แล้วก็ตามมาอีกหลายศพ นับว่าเรื่องนี้ศพเยอะเอาเรื่อง (ถ้าไม่ไปเทียบกับเครื่องรางฯที่มีศพเกิบ30 ราย) ดูเหมือนว่าศาสดาจะเห็นว่าวินทร์มาซื้อของขวัญ และคงไม่ได้อะไรติดตัวไป (เพราะของขวัญก็ต้องให้คนอื่น จริงมั้ย) ก็เลยยื่นของเล่นที่เหมาะกับพ่อหนุ่มน้อยไป โดยบอกว่าเป็นของแถม งั้นสินะฮะ

แล้วเรื่องก็ไปแบบเลือด:X ทุกครั้งที่มีศพโผล่มา บรรยากาศแสนสยองก็จะมาด้วย อย่างตอนที่***ตาย ก็บรรยายซะสยอง ไม่กล้าไปว่ายน้ำเลยแหะ ที่ยิ่งกว่าคือตอนที่**ตาย เหล็กเส้นเสียบ ฮึ๊ยยย สยอง พอยัย***ตาย เลือดท่วมห้องน้ำ อะไรจะบังเอิญขนาดน้านนนน

ดูเหมือนว่าเล่มนี้จะเป็นเล่มเดียวในชุดร้านของเล่น ที่บทส่งท้ายไม่ชวนงง เพราะง่ายๆเลย ท่านศาสดาบุกมาถึงบ้าน เอา******และ******กลับไป ก่อนจะแสยะยิ้มหัวเราะ คิก คิก คิก ตัดจบ เป็นอะไรที่ยอดมากฮะ
ภาพประกอบ
สวยมากฮะ แทบไม่มีอะไรต้องติ แต่ลายเส้นนี่สวยเว่อร์ฮะ ดูแล้วคลับคล้ายคลับคลาว่าเป็นเส้นของเฮียสกล เหมือนจริงๆนะฮะ แต่หน้าวินทร์ในคาแร็กเตอร์ ดีไซน์มันเด็กๆพิลึก แต่น่ารักอ้ะ♥ ที่อยากถามคือที่ภาพประรูปสุดท้าย ในห้องนอนวินทร์น่ะฮะ (ทุกคนเปิดไปที่หน้า 185) ปากกามันต้องคาอยู่มือขวาสิฮะ แล้วยังสภาพ**อีก ทำไมมันยังดูเหมือนเลือดยังอยู่ในร่างล่ะฮะ ทั้งที่มันต้องถูกสุบไปจนร่างผอมแห้งไปหมดเลยมิใช่รึ? แต่ไม่เป็นไรฮะ เพราะจขกท.เองก็ไม่อยากเห็นสภาพแบบนั้นเช่นกัน แล้วก็ที่หน้า45 สภาพหมาที่ตาย ก็ต้องมี เอ่อ เครื่องในทะลักออกมาด้วยสิฮะ เพราะมันโดนรถชน จริงมั้ยฮะ? ฮะ
สยองสวดๆๆมากฮะYY

รอเก็บเงินก่อนค่ะ(แม่พยายามไม่ให้ซื้อสุดชีวิตเพราะกลัวหนูจะโรคจิตไปอีก)