อินเดกซ์ ภาค 3 แปลจาก นิยาย มาให้อ่านจร้า ตอนที่ 1-3 โดยแอดมิน เพจ อินเดกซ์

Views 6.14K9 Repiled1 Point

You guys have an illness. Illnesses must be cured.

อ่านตรงนี้ก่อน
1.นิยายตั้งแต่เล่ม 14 จะเป็น season 3
http://www.project-index.net/contents/hp0014/list00000000.html

2.ถ้า อยากอ่าน ตอนล่วงหน้า like เพจนี้

ด้วยนาาาา (^w^)

https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%81%E0%B8%8B%E0%B9%8C%E0%B8%84%E0%B8%B1%E0%B8%A1%E0%B8%A0%E0%B8%B5%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%96%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A1/394265770618952

อินเดกซ์ ภาค 3
ตอนที่ 1 เปิดศึกสงคราม

เล่มนี้เนื้อหาจะต่อจากอนิเม Index SS2

ตรงไหนควรแก้ไข หรือคิดว่าเนื้อหาไม่ตรงช่วยแนะนำได้ครับ จะขอบคุณมาก

-- เทอร์ร่าแห่งเบื้องซ้าย กำลังดื่มไวน์อยู่ที่น้ำพุกลางจัตุรัสเซนต์ปีเตอร์

-- อควอ :: " ดื่มอีกแล้วรึ? เทอร์ร่า "

-- อควอแห่งเบื้องหลัง หนึ่งใน God's Right Seat และพระสันตะปาปา เข้ามาทักเทอร์ร่า

-- อควอและพระสันตะปาปาเตือนเทอร์ร่าเรื่องโทษของแอลกอฮอล์

-- เทอร์ร่าสาธยายเกี่ยวกับ ไวน์และขนมปัง

-- อควอถามเทอร์ร่าว่าจะใช้ " เจ้านั่น " เรอะ

-- เทอร์ร่า :: " นายจะบ่นเรื่องการใช้พลเรือนเป็นอาวุธเรอะ อควอ ?"

-- เทอร์ร่าบอกว่าเหล่าสาวก 2 พันล้านเป็นอาวุธชั้นยอดของ นิกายโรมันฯ เมืองการศึกาษาที่มีประชากรเพียง 2.3 ล้าน มันห่างกันเป็นพันเท่า

Chapter 1 Part 1

-- มีงานนิทรรศการมอเตอร์โชว์ในเขต 3 ของเมืองแห่งการศึกษา มีรถยนต์รุ่นใหม่ที่ล้ำสมัยที่สุดมาจัดแสดง และยังมีหุ่นยนต์และเทคโนโลยีอื่น ๆ มาจัดแสดงอีกมากมาย

-- งานนิทรรศการนี้เป็นงานแสดงที่ส่งเสริมให้ผู้คนได้ใช้ของที่ล้ำสมัยจากเมืองแห่งการศึกษา

-- บนจอภาพในงาน มีตัวอย่างของอุปกรณ์หลาย ๆ อย่างเช่น เฮลิคอปเตอร์ไร้คนขับ, power suit, ปืนพลังงานแสง ฯลฯ

-- มุมหนึ่งในอาคารจัดแสดง โยมิคาว่าอยู่ในชุด power suit กับพวกทีมงานพัฒนา โยมิคาว่าถอดหมวกของ power suit ออกแล้วบ่นว่าชุดนี้มันใส่แล้วร้อนจนอยากถอดทิ้งจริง ๆ

-- ทีมงานบอกว่าในงานมันก็ร้อนอยู่แล้ว แถมวันนี้คนยังน้อย พรุ่งนี้จะมีพิธีเปิดงานอย่างเป็นทางการ คนคงเยอะกว่านี้มาก

-- โยมิคาว่าคิดว่าคำพูดนั้นไม่ได้ช่วยให้เธอรู้สึกดีขึ้นเลย เธอออกมาจากชุด power suit แล้วบอกกับทีมพัฒนาว่าน่าจะให้มันระบายอากาศได้มากกว่านี้

-- ทีมพัฒนาบอกว่าหัวหน้าโครงการตื่นเต้นมากที่มีผู้หญิงเป็นคนสาธิตชุด power suit เขาคิดว่าผู้หญิงต้องทำงานนี้ได้ดีแน่ ๆ

-- โยมิคาว่า :: " อะไรที่ทำให้เขาคิดแบบนั้นนะ เขาคิดผิดแล้วที่เลือกฉัน เพราะฉันเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในญี่ปุ่น "

-- โยมิคาว่ามองไปรอบ ๆ รอบ ๆ ตัวเธอมีแต่อาวุธที่ใช้สังหารผู้คน เดิมทีมันถูกพัฒนาเพื่อใช้กับพวกที่มีพลังพิเศษ และเป็นอาวุธที่ไม่ทำอันตรายถึงชีวิต แต่ตอนนี้กลับมีแต่อาวุธประสิทธิภาพสูงที่จัดการได้แม้กระทั่งรถถัง

-- โยมิคาว่ามองไปที่ notebook ของทีมพัฒนา มันไม่ได้แสดงข้อมูลของ power suit เท่านั้น ยังมีหน้าจอรายการโทรทัศน์เล็ก ๆ อยู่ด้วย เป็นรายการข่าว

-- ในข่าวรายงานว่าเกิดเหตุประท้วงในเมืองตูลูซทางตอนใต้ของฝรั่งเศส มีผู้ประท้วงจำนวนมากบริเวณถนนเลียบแม่น้ำการอน

-- ในภาพมีผู้ประท้วงชูป้ายเป็นภาษาฝรั่งเศส มีข้อความให้เผาเมืองแห่งการศึกษา

-- ข่าวต่อไปที่เมืองดอร์ทมุนด์ ประเทศเยอรมัน มีคนร้ายขโมยรถ bulldozer พุ่งเข้าชนโบสถ์คริสต์นิกายโรมันคาทอลิค ทำให้นักบวชบาดเจ็บไป 9 คน ไม่มีผู้อ้างว่าอยู่เบื้องหลัง การกระทำเหล่านี้จะเพิ่มความขัดแย้งระหว่างเหล่าสาวกนิกายโรมันฯ กับเมืองแห่งการศึกษา

-- โยมิคาว่ากำลังกังวลที่เมืองแห่งการศึกษากำลังจะเข้าสู่สงคราม เธอคิดว่าเรื่องพวกนี้ถูกเตรียมการไว้ก่อนนานแล้ว เพราะเทคโนโลยีทางด้านอาวุธต่าง ๆ นี้ไม่ได้ถูกพัฒนาขึ้นภายใน 1-2 วันแน่

-- โยมิคาว่าดูข่าวอีกหลาย ๆ ช่อง เกือบทั้งหมดรายงานข่าวเรื่องเดียวกัน

-- โยมิคาว่าคุยกับทีมพัฒนาเกี่ยวกับเหตุการ์ณในรายงานข่าว ทีมงานพัฒนาบอกว่าอาวุธที่กำลังพัฒนากันอยู่นี่ไม่ได้เอาไว้ขาย มันเอาไว้ขู่เพื่อประโยชน์ทางการฑูตเท่านั้นไอ้ที่ขายนั้นแค่อาวุธสำหรับฝึกซ้อม

-- พวกชิ้นส่วนอาวุธที่ขายเป็นแปลนให้กับองค์กรต่าง ๆ ไปใช้ในการผลิต ก็ต้องแจ้งยอดการผลิตอย่างขัดเจน

-- การขายเทคโนโลยีทางทหารสร้างรายได้ให้กับเมืองแห่งการศึกษาเป็นกอบเป็นกำ รายรับนั้นมีมากจนเหลือไปใช้ทำอะไรไร้สาระเช่น มีบางโครงการที่จะผลิตหุ่นยนต์ยักษ์ใช้ในอวกาศ บางทีพวกเขาอาจจะเอาเด็กวัยรุ่นมาเป็นนักบินก็ได้นะ

-- ทีมพัฒนา :: " เธอสนใจที่จะเป็นนักบินไหม "

-- โยมิคาว่า :: " ไม่ล่ะ เกรงใจน่ะ "

-- โยมิคาว่าไม่รู้เลยว่า ศูนย์กลางของความวุ่นวายที่เธอกำลังกังวลนั้น อยู่ที่ตัวเด็กหนุ่มเพียงคนเดียว

Chapter 1 Part 2

-- โทวมะ, อาโอกามิ และทสึจิมิคาโดะ อยู่ในห้องพักครู โดยมีฟุกิโยเสะยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาทั้งสามคน

-- ทั้งสามคนถูกอาจารย์ Oyafune Suama อบรมเพราะทะเลาะวิวาทกันในโรงเรียน เธอถามเหตุผลในการทะเลาะวิวาท

-- มีประกาศข่าวจากโทรทัศน์ในห้องพักครูว่า " การแข่งขันฟุตบอลในอิตาลีถูกยกเลิกเพราะเหตุจราจล "

-- จริง ๆ การอบรมนี้ควรเป็นหน้าที่ของคุณครูโคโมเอะ ครูประจำชั้นของพวกเขาทั้งสามคน แต่บังเอิญว่าคราวนี้อาจารย์ Oyafune เดินผ่านมาพอดี

-- อาจารย์ Oyafune กำลังรอคำอธิบายจากนักเรียนชายทั้งสามคนอยู่

-- โทวมะ :: " ผมกับอาโอกามิกำลังเถียงกันว่าระหว่างชุดนางกระต่ายสีแดงกับชุดนางกระต่ายสีดำ ชุดไหนสวยกว่ากัน ส่วนทสึจิมิคาโดะเขาบอกว่าชุดนางกระต่ายสีขาวแจ่มที่สุด "

-- อาจารย์ Oyafune ถึงกับตกเก้าอี้เมื่อได้ยินคำตอบ

-- Oyafune Suama :: " เธอก็ร่วมวงสนทนานี้กับเขาด้วยเหรอ ฟุกิโยเสะ "

-- ฟุกิโยเสะ :: " เปล่าค่ะ! ฉันแค่พยายามหยุดการโต้เถียงที่ไร้สาระนี่เท่านั้น!! " ฟุกิโยเสะตะโกน หลอดเลือดบนศีรษะของเธอโปนขึ้นมา

-- ทสึจิมิคาโดะ :: " กระต่ายขาว WIN!! " เขาตะโกนขึ้นมา

-- อาโอกามิ :: " แกเห็นว่าหน้าอกแบนสุดน่ะสิไอ้โลลิค่อน แกไม่ได้ชอบชุดนางกระต่ายหรอก ขอให้โลลิไม่ว่าจะใส่ชุดไหนแกก็ชอบทั้งนั้น "

-- ทสึจิมิคาโดะ :: " ใช่แล้ว..อาโอกามิ ไม่ว่าจะชุดนางกระต่าย ชุดยิมนาสติก ชุดเลโอตาร์ด ชุดว่ายน้ำนักเรียน เมื่อโลลิใส่มันจะเยี่ยมที่สุด ดังนั้นกระต่ายขาวจึงแจ่มสุด "

-- โทวมะ :: " พวกแก!! ให้ดูที่ชุดโว้ย ไม่ใช่ดูตัวนางแบบ "

-- ทั้งสามคนเตรียมทะเลาะกันอีกรอบ อาจารย์ Oyafune หยิบนกหวีดมาเป่า หลังจากนั้นอาจารย์ Saigou Ryouta ก็ลากพวกเขาออกจากห้องพักครูไป

Chapter 1 Part 3

-- ทั้งสี่คนโดนลงโทษให้ถอนหญ้าบริเวณหลังโรงยิมฯ

-- ทสึจิมิคาโดะกับอาโอกามิชิ่งหนีไปแล้ว เลยเหลือแค่โทวมะกับฟุกิโยเสะ

-- โทวมะบ่นว่าสองคนนั้นหนีไปไม่ยอมมาช่วย ฟุกิโยเสะบอกให้เร่งมือก่อนหมดเวลาที่ได้รับอนุญาตให้อยู่ในเขตโรงเรียน

-- โทวมะ :: " ถ้ามีพวกที่ใช้พลังพิเศษมาช่วยก็ดีสินะ "

-- ฟุกิโยเสะถอนหญ้าได้มากกว่าโทวมะ หลังจากถอนหญ้าไป 5 นาที โทวมะก็เริ่มชวนฟุกิโยเสะคุย

-- โทวมะชวนคุยเรื่องการสอบมิดเทอม ฟุกิโยเสะบอกว่าไม่มีสอบมิดเทอม มีแต่การสอบปลายภาคที่รับรองได้ว่าข้อสอบมันต้องโหดมากแน่ ๆ และขอบอกไว้ก่อนว่าฉันไม่ให้นายดูสมุดจดแน่

-- โทวมะ :: " ฟุกิโยเสะ ความรู้ทางวิชาการน่ะมันไม่ใช่ทุกอย่างหรอกนะ "

-- ฟุกิโยเสะ :: " นายพูดเหมือนกับว่าฉันทำอะไรอย่างอื่นไม่ได้นอกจากอ่านหนังสือเลยนะ "

-- โทวมะ :: " เธอมีความสามารถทางด้านอื่นด้วยเหรอ ? "

-- ฟุกิโยเสะ :: " แน่นอน! ถึงฉันไม่ใช่นักกีฬาแต่ก็ขว้างลูกฟอร์กเป็นนะ "

-- โทวมะไม่เชื่อ ฟุกิโยเสะเลยจะแสดงให้ดู เธอหยิบลูกบอลออกมาจากกระเป๋าของกระโปรง และบอกให้โทวมะเตรียมรับเพราะเธอจะขว้าง 100 รอบ

-- โทวมะตกใจ แต่ฟุกิโยเสะไม่สนใจ โทวมะเลยใช้ถุงมือสำหรับดึงหญ้าแทนถุงมือเบสบอล เขาเริ่มตั้งสมาธิเพื่อจะรับลูกบอลที่มีความเร็วกว่า 150 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

-- แต่ระหว่างที่ฟุกิโยเสะกำลังจะขว้างลูกนั้น

-- โทวมะ :: " ดะ... เดี๋ยวก่อน!! ฟุกิโยเสะ "

-- ฟุกิโยเสะ :: " มีอะไร !? "

-- โทวมะลังเลที่จะอธิบายเหตุการ์ณทั้งหมด เขาพูดเพียงสั้น ๆ

-- โทวมะ :: " คือว่า.. กระโปรง "

-- ฟุกิโยเสะดูยังงง ๆ อยู่ พอเธอสังเกตสายตาของโทวมะ และมองไปที่สะโพกของตัวเอง เธอเห็นว่าตัวเองยกขาขึ้นมา ชายกระโปรงที่สั้นทำให้กางเกงในลายน่ารักสามารถถูกมองเห็นได้โดยง่าย

-- ฟุกิโยเสะขว้างบอลอัดไปที่ท้องของโทวมะ โทวมะลงไปนอนกับพื้นด้วยความเจ็บปวด เขาพูดในขณะกำลังทรมาณว่าเมื่อกี้ไม่ใช่ลูกฟอร์ก มันเป็นเส้นตรง

-- ฟุกิโยเสะ :: " เมื่อกี้ไม่นับย่ะ!! " เธอเข้าไปหยิบลูกบอลกลับมา

-- ฟุกิโยเสะขว้างลูกฟอร์กใส่โทวมะหลายรอบ แต่โทวมะยังสงสัยเพราะวิถีของลูกบอลยังเป็นเส้นตรง

-- โทวมะไปหยิบด้ามไม้กวาดยาว 50 เซ็นติเมตรมา เขาจับด้ามไม้กวาดแบบจับไม้เบสบอล

-- ฟุกิโยเสะ :: " นายคิดว่าจะตีลูกที่พิชเชอร์ระดับเทพอย่างฉันขว้างได้เหรอ!? "

-- โทวมะ :: " ฉันจะทำโฮมรันให้ดู "

-- ฟุกิโยเสะ :: " ฉันจะทำให้นายขายหน้าด้วยลูกฟอร์กนี่แหละ "

-- ฟุกิโยเสะขว้างลูกออกไป โทวมะกลั้นหายใจ รวมแรงจากขา หมุนสะโพก ส่งแรงไปที่แขน และหวดด้ามไม้กวาดในมือ

Chapter 1 Part 4

-- อาจารย์ Oyafune กำลังนั่งทำงานในห้องพักครูเธอเป็นคนรักสวยรักงามมาก ๆ เสื้อผ้าของเธอทั้งหมดล้วนแต่ยี่ห้อดัง ๆ เธอคิดว่าความงามนั้นทำให้ได้เปรียบ นักเรียนจะตั้งใจเรียนเวลาเธอสอน คนจะสละที่นั่งในโรงอาหารให้

-- เธอหันไปมองคุณครูโคโมเอะที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอคิดว่าพวก Anti-skill ต้องไปเตรียมตัวรับมือสงครามทำให้ไม่มีเวลามาเตรียมการเรียนการสอน แสดงว่าคุณครูโคโมเอะไม่ใช่ Anti-skill

-- คุณครูโคโมเอะเดินเข้ามาหยิบเอกสารบนโต๊ะของอาจารย์ Oyafune และขอโทษที่นักเรียนในห้องสร้างความเดือดร้อนให้

-- คุณครูโคโมเอะถามอาจารย์ Oyafune ว่าพวกโทวมะอยู่ที่ไหน

-- อาจารย์ Oyafune บอกว่าพวกนั้นถูกทำโทษให้ไปถอนหญ้า เธอขอโทษและขอตัวไปรับพวกเขา แต่เธอดันไม่รู้ว่าพวกโทวมะถอนหญ้าอยู่ที่ไหน หรือไม่ก็อาจจะหนีออกนอกโรงเรียนไปแล้ว

-- อาจารย์ Oyafune เดินค้นหาพวกโทวมะ เวลาตอนนี้ 18.00 นาฬิกา พวกนักเรียนที่อยู่ในห้องชมรมกลับกันหมดแล้ว เธอกำลังจะไปที่หลังโรงยิม

Chapter 1 Part 5

-- โทวมะ :: " 13-9 แล้ว!! ลูกฟอร์กของเธอก็พอใช้ได้น่ะนะ "

-- ฟุกิโยเสะ :: " นายตีพลาดตั้ง 9 ครั้ง ถ้าฉันใช้ลูกบอลที่ดีกว่านี้ล่ะก็ แต้มมันไม่เป็นแบบนี้หรอก "

-- ทั้งสองคนตั้งกฏกันว่า ถ้าใครแพ้ต้องไปถอนหญ้า 5 นาที

-- โทวมะแกว่งด้ามไม้กวาดที่อยู่ในมืออย่างอารมณ์ดี ฟุกิโยเสะบอกว่า อีก 30 นาทีกว่าจะหมดเวลา ยังเอาชนะได้

-- ฟุกิโยเสะขว้างลูกบอลออกไป โทวมะตีพลาด ลูกปลิวไปด้านหลัง นี่เป็นการพ่ายแพ้ครั้งที่ 10 ของเขา

-- โทวมะได้ยินเสียงแปลก ๆ ลูกบอลโดนหน้าของอาจารย์ Oyafune

-- อาจารย์ Oyafune เดินแกว่งหมัดเข้ามาหาโทวมะ โทวมะก้มลงคำนับทันทีเพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายจากกำปั้น

-- อาจารย์ Oyafune กระทืบที่หลังของโทวมะด้วยส้นสูงของเธอ

Chapter 1 Part 6

-- อาจารย์ Oyafune วิ่งกลับมาที่ห้องพักครู เธอพบว่าคุณครูโคโมเอะไม่อยู่ในห้องพักครูแล้ว

-- Oyafune Suama :: " หวาาา--- สิ่งสกปรก มันอยู่บนใบหน้าฉัน ถ้าใช้ผ้าเช็ดดินสอเขียนคิ้วก็จะหลุดติดกับไปผ้าด้วย ทำไงดี ทำไงดี.. "

-- อาจารย์ Oyafune เข้าไปที่ห้องน้ำและทำความสะอาดใบหน้าของเธอ แต่เธอเหมือนจะยังไม่พอใจกับความสวยงามของตัวเอง เสื้อผ้าและถุงน่องของเธอเปื้อนเศษดินแถมเหม็นเหงื่อเนื่องจากวิ่งมา

-- เธอพยายามทำความสะอาดทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองกลับมาดูงดงามดังเดิม

-- มีคนเปิดประตูเข้ามาขณะที่ Oyafune Suama กำลังจะสวมถุงน่อง เธอบอกให้หยุด แต่ประตูยังคงเปิด โทวมะยืนอยู่หน้าประตู

-- อาจารย์ Oyafune ขว้างชุดแม่เหล็กใส่ประตู โทวมะปิดประตูทัน จากความตกใจ อาจารย์ Oyafune ทำถุงน่องยี่ห้อดีราคาแพงของเธอขาด

-- โทวมะเข้ามาเห็นสภาพของอาจารย์ Oyafune ที่กำลังถกกระโปรงขึ้นเพื่อดูความเสียหายของถุงน่อง

-- อาจารย์ Oyafune โกรธและอับอายมาก เธอถามโทวมะว่ามาที่ห้องพักครูทำไม โทวมะตอบว่ามาขออนุญาตกลับบ้านเพราะใกล้หมดเวลาที่ให้อยู่ในเขตโรงเรียนแล้ว เธอคว้าเข็มทิศขนาดใหญ่หวังจะไปตีหัวโทวมะ แต่โทวมะไม่อยู่แล้ว

-- Oyafune Suama :: " นี่มันอะไรกันเนี่ย.... " เธอคร่ำครวญ แต่ไม่มีใครได้ยินเสียงของเธอเลย

อินเดกซ์ ภาค 3
ตอนที่ 1 เปิดศึกสงคราม ต่อจาก เมื่อกี้
Chapter 1 Part 7

-- โทวมะ :: " เกือบตายแล้วไหมล่ะ " โทวมะเดินกลับบ้านพร้อมกับคิดว่า ค่ำนี้จะทำอาหารอะไรดี

-- ระหว่างทางเขาพบกับผู้หญิงผมสีน้ำตาลในเครื่องแบบโทคิวะได มิซากะ มิโคโตะ

-- เธอกำลังเตะตู้ขายน้ำอัตโนมัติอยู่ และกำลังงงเพราะไม่มีอะไรออกมา โทวมะรีบหันหลังกลับ 180 องศา และเดินจากไป

-- โทวมะ :: " รีบหนีก่อนจะเกิดเรื่องดีกว่า "

-- มิโคโตะ :: " นายหมายถึงเรื่องอะไร "

-- โทวมะหันกลับมา 180 องศา พบเห็นมิโคโตะยืนอยู่ข้างหน้า

-- โทวมะรีบขอโทษทันที มิโคโตะถามว่าเรื่องอะไร

-- โทวมะ :: " วันนี้กระผมหมดแรงเพราะโดนลงโทษให้ถอนหญ้า และยังมีเรื่องวุ่นวายอื่น ๆ อีกมากมาย ดังนั้นได้โปรดยกโทษให้กระผมเถอะ อย่านำปัญหามาเพิ่มให้กระผมอีกเลย "

-- มิโคโตะยังงงอยู่ว่าขอโทษเรื่องอะไร โทวมะพยายามวิ่งหนีแต่มิโคโตะคว้าคอเสื้อไว้

-- มิโคโตะ :: " ทำไมนายต้องหนีหน้าฉันทุกทีเวลาเจอกัน และนายยังไม่ได้ตอบ E-mail ฉันด้วย ลองดูที่โทรศัพท์นายสิ!! "

-- โทวมะ :: " เอ๋ เธอส่ง E-mail ให้ฉันเหรอ ? "

-- มิโคโตะ :: " ใช่!.. ส่งไป "

-- โทวมะหยิบมือถือขึ้นมาดู เปิดในส่วนของกล่องข้อความ ไม่พบ E-mail จากมิโคโตะ

-- โทวมะ :: " ไม่เห็นมีเลย "

-- มิโคโตะ :: " ฉันส่งไปจริง ๆ นะ ทำไมมันไม่มีใน Inbox ของนาย อย่าบอกนะว่านายตั้งค่า E-mail ฉันเป็น Spam! "

-- มิโคโตะคว้าโทรศัพท์มือถือของโทวมะมาตรวจดู เธอพบชื่อของ มิซากะ มิซุซุ แม่ของตัวเธอเอง เธอถามโทวมะว่าทำไมถึงมีเบอร์คุณแม่

-- เธอโทรศัพท์ไปที่เบอร์นั้น มิซุซุรับสาย

-- มิโคโตะ :: " นั่นแม่ใช่ไหม หนูมีเรื่องอยากจะถาม "

-- มิซุซุกำลังสับสน เพราะโทรศัพท์ไม่โชว์เบอร์มิโคโตะ

-- โทวมะได้ยินเสียงสนทนาระหว่างมิโคโตะ และ มิซุซุ ทั้งสองคนคุยกันเรื่องเบอร์โทรศัพท์มือถือของมิซุซุที่อยู่ในโทรศัพท์ของโทวมะ

-- มิซุซุเล่าเหตุการ์ณในตอนนั้น [ Index SS2 ตอนที่ 24 ]

-- มิโคโตะฟังเหตุการ์ณและหันมาแสยะยิ้มใส่โทวมะ

-- มิโคโตะ :: " นี่นายทำอะไรแม่ฉันตอนที่เธอเมา!? "

-- โทวมะ :: " เดี๋ยว ใจเย็นก่อนซี่ ฉันมั่นใจว่าแม่เธอจำเรื่องราวทั้งหมดได้นะ แม้ตอนท้ายเสียงหัวเราะนั่นมันเหมือนจะบอกว่าเรื่องที่เล่ามามันโกหกก็เถอะ "

-- มิโคโตะคิดว่านี่มันเป็นเหตุวิกฤตที่จะทำลายครอบครัวของเธอ มิโคโตะโกรธจนหน้าแดง เธอสูญเสียความเยือกเย็น

-- โทวมะพยายามเปลี่ยนเรื่องคุย เขาต้องกลับไปทำอาหารค่ำ และบอกว่านี่มันใกล้ได้เวลาเคอร์ฟิวแล้ว

-- มิโคโตะไม่รู้เรื่องเคอร์ฟิว โทวมะรีบเร่งอธิบาย ในใจโทวมะคิดว่าเขาสามารถเปลี่ยนเรื่องคุยได้สำเร็จแล้ว

-- มิโคโตะคิดว่าเป็นเพราะเหตุวันที่ 30 กันยายน [ เวนท์บุกเมือง + นางฟ้าสาวแว่น ]

-- มิโคโตะอยากรู้ผู้ที่อยู่เบื้องหลัง ซึ่งโทวมะเองก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน

Between the lines 1

-- หอคอยลอนดอน ประเทศอังกฤษ มันเคยเป็นแดนประหาร และเต็มไปด้วยเสียงโหยหวนของคนที่ถูกทรมาน

-- ในอดีตผู้ที่เข้าไปข้างในไม่มีใครมีชีวิตรอดกลับออกมา แต่ตอนนี้มันเปิดให้ผู้คนทั่วไปเข้าชมโดยมีค่าใช้จ่ายเพียง 14 ปอนด์

-- ในมุมมืดของหอคอยลอนดอน สเตล และแองเนียส กำลังสอบสวนเบียจโจ้และลิดเวียเกี่ยวกับ God’s Right Seat

-- แน่นอน... เบียจโจ้ และลิดเวียไม่บอกอยู่แล้ว

-- สเตลขู่จะทรมานจนกว่าจะได้ข้อมูลโดยไม่สนว่าจะเป็นหรือตาย ถ้าตายก็ดึงเอาข้อมูลจากสมองได้

-- ลิดเวียเสนอข้อแลกเปลี่ยนโดยให้ปล่อยเพื่อนของเธอ

-- สเตลปล่อยลิดเวียโดยการทำลายเหล็กที่ล็อคมือ ลิดเวียโจมตีสเตลทันที แขนของทั้งสองคนปะทะกัน

-- ลิดเวียเอาเศษเหล็กจ่อคอของสเตล ส่วนสเตลเอารูนการ์ดจ่อคอลิดเวีย แองเนียสไปหยิบไม้เท้าของเธอเพื่อเตรียมพร้อม

-- สเตลใช้อีกมือบอกให้แองเนียสถอยไป

-- สเตล :: " คิดว่าจะฆ่ากันได้ง่าย ๆ รึไง "

-- ลิดเวีย :: " ถ้านายไม่ปล่อยคนของฉัน ฉันก็ไม่มีทางเลือก "

-- ลิดเวียบอกให้ปล่อย โอเรียน่า ทอมสัน

-- สเตล :: " ทำไมไม่ลองคิดดูอีกทีล่ะว่าสถานะของเธอตอนนี้มีสิทธิที่จะเรียกร้องหรือเปล่า "

-- ลิดเวียอธิบายถึงประโยชน์ถ้าปล่อยโอเรียน่า หลังจากนั้นเธอก็เริ่มให้ข้อมูลที่เธอรู้เกี่ยวกับ God’s Right Seat

มิซากะ อยากรู้เรื่อง เวทย์มนตร์??

อินเดกซ์ ภาค 3
ตอนที่ 2 มุ่งสู่วาติกัน
ความลับของสึจินมิคาโดะ

Chapter2

Chapter 2 Part 1

-- หลังจากแยกกับมิโคโตะ โทวมะไปที่ห้างสรรพสินค้าที่ตั้งใจไว้ตอนแรก เขาอยู่ที่แผนกของสดและตัดสินใจจะซื้อผักสดสำหรับ 4 วัน

-- โทวมะยังคิดเกี่ยวกับเรื่องวันที่ 30 กันยายน โดยเฉพาะคนที่อยู่เบื้องหลังที่มิโคโตะถามเขา

-- เขาคิดว่าจะถามทสึจิมิคาโดะ หรือไม่ก็ถามคันซากิ แต่เขาไม่รู้วิธีติดต่อกับเนสเซสซาเรียสเลยตั้งใจไปถามทสึจิมิคาโดะแทน

-- โทวมะกำลังกลับไปทำอาหารค่ำ เขาคิดว่าอินเด็กซ์ต้องงับเขาแน่เพราะรอไม่ไหว

-- โทวมะพบเจอหญิงชรา อายุประมาณ 50-60 ปี กำลังก้มหัวขอโทษใครบางคนอยู่

-- เธอสวมเสื้อพับแขนและมีผ้าพันคอที่ดูสั้นกว่าปกติ

-- โทวมะได้ยินเสียงโลหะกระทบกันมาจากตัวหญิงชรานั้น เขาสังเกตุว่าใต้เสื้อของหญิงชรานั้นมีอะไรซ่อนอยู่

Chapter 2 Part 2

-- มิโคโตะนึกขึ้นได้ว่าลืมถามโทวมะเกี่ยวกับเรื่องเทศกาล Daihaseisai เธอคิดว่าจุดเริ่มต้นอยู่ที่ตอนนั้น

-- มิโคโตะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหาเบอร์โทวมะ แต่ทว่าโทรศัพท์ไม่มีสัญญาณ เธอบ่นว่าเวลาที่ต้องการใช้ล่ะดันใช้ไม่ได้

-- มิโคโตะวิ่งหาตัวโทวมะ เธอคิดว่าเขาคงไปไหนไม่ไกลจากจุดที่แยกกัน

Chapter 2 Part 3

-- โทวมะกับหญิงชราเดินอยู่ด้วยกัน แม้จะมีคนมากมายแต่ก็ไม่มีใครสนใจพวกเขา

-- หญิงชราบอกให้โทวมะปิดโทรศัพท์มือถือ ส่วนโทวมะกังวลว่าหญิงชราจะโจมตีเขา

-- โทวมะสงสัยสิ่งที่ซ่อนอยู่ในเสื้อ แต่หญิงชราบอกว่าไม่ต้องใส่ใจมัน

-- หญิงชราพาโทวมะมาที่สนามเด็กเล่น มันอยู่ข้าง ๆ กับสวนสาธารณะร้าง

-- หญิงชราชวนโทวมะพูดคุยเกี่ยวกับความวุ่นวายที่กำลังเกิดขึ้นบนโลกใบนี้

Chapter 2 Part 4

-- มิโคโตะหาตัวโทวมะไม่เจอ เธอคิดว่าเขาอาจจะอยู่ในร้านค้า สถานีรถไฟ หรือไม่ก็กลับห้องพักไปแล้ว

-- มิโคโตะไม่รู้ว่าห้องพักโทวมะอยู่ที่ไหน เธอหยิบโทรศัพท์มาดู GPS ว่ายังมีถนนเส้นไหนที่ยังไม่ได้ตรวจสอบ

-- มิโคโตะพบคุโรโกะกำลังเดินคุยอยู่กับอุยฮารุ มิโคโตะหลบอย่างรวดเร็ว จนเธอเข้าไปในเขตที่พักอาศัย

-- มิโคโตะแปลกใจที่ไม่รู้จักแถวนี้ทั้ง ๆ ที่มั่นใจว่ารู้จักทุกซอกทุกมุมของเขต 7

-- เธอเริ่มเดินผ่านเขตที่พัก ค้นหาโทวมะเป็นที่สุดท้าย

Chapter 2 Part 5

-- โทวมะคุยกับหญิงชราเรื่องความวุ่นวายที่เกิดขึ้น (ยืดยาว)

-- หญิงชราบอกว่าเธอชื่อ Oyafune Monaka เป็นหนึ่งในคณะกรรมการของเมืองแห่งการศึกษา และจะบอกทุกเรื่องถ้าคุณอยากรู้

-- โทวมะยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไร คิดว่าคณะกรรมการน่าจะใช้ของดีกว่านี้ โดยเฉพาะผ้าพันคอ

-- Monaka บอกว่าผ้าพันคอนี้ลูกสาวเธอทำให้ ห้ามวิจาร์ณเด็ดขาด

-- Monaka คุยกับโทวมะต่อถึงเรื่องความวุ่นวาย ทั้งสาเหตุ อำนาจที่ควบคุมมวลชน และวิธีแก้ปัญหา (ยืดยาว มาก ๆ ๆ)

-- " พูดจบหรือยัง " ทสึจิมิคาโดะปรากฏตัวในสนามเด็กเล่น เขาพูดกับ Monaka

-- Monaka บอกว่าอธิบายเกือบหมดแล้ว เหลือแต่เรื่องไม่สำคัญ

-- ทสึจิมิคาโดะบอกว่า เขารู้เรื่องตั้งแต่เมื่อวาน เธอคิดว่าพวกเราไม่ได้เริ่มทำอะไรเลยรึ ?

-- ทสึจิมิคาโดะชักปืนขึ้นมายิง Monaka โทวมะห้ามไม่ทัน เขาไม่คิดว่าทสึจิมิคาโดะจะทำแบบนั้น

-- Oyafune Monaka ยังคงยิ้ม เธอนอนแน่นิ่งกับพื้น

Chapter 2 Part 6

-- มิโคโตะได้ยินเสียงปืน แต่เธอคิดว่าเป็นเสียงดอกไม้ไฟ หรือไม่ก็เสียงของพวกผู้ใช้พลังพิเศษ

-- มิโคโตะตัดสินใจที่จะไปในทิศทางของเสียงที่ได้ยิน

Chapter 2 Part 7

-- Oyafune Monaka ถูกยิงที่ท้อง ผู้ที่ยิงเธอคือทสึจิมิคาโดะ

-- โทวมะมองไปที่ทสึจิมิคาโดะ สีหน้าของเขายังคงนิ่งเฉย ปืนพกที่มือขวาของเขายังมีควันสีขาวอยู่ที่ปากกระบอกปืน

-- ทสึจิมิคาโดะเก็บปืนพกไว้ที่ด้านหลังเหมือนเดิม เขาเก็บปลอกกระสุนที่อยู่บนพื้นใส่ในกระเป๋ากางเกง

-- โทวมะโกรธจัด เขาคว้าคอเสื้อของทสึจิมิคาโดะ เตรียมที่จะชก

-- Monaka พูดช้า ๆ ด้วยความเจ็บปวด เธอบอกโทวมะว่าอย่าไปโทษเขา เธอทำนอกมติของคณะกรรมการบริหารของเมืองแห่งการศึกษา พวกนั้นอยากทำให้สงครามรุนแรงขึ้นเพื่อใช้ประโยชน์

-- Monaka พูดต่อว่าเธอแค่อยากหยุดสงครามเลยมาติดต่อโทวมะ แม้การกระทำนี้จะทำให้เธอถูกลงโทษ แต่แม้ว่าเธอหนีไปการลงโทษก็ยังไม่เปลี่ยน

-- โทวมะถามว่าถ้าหนีไปแล้วเป้าหมายจะเป็นคนในครอบครัวหรือเปล่า

-- Monaka ไม่ได้ตอบ เธอบอกให้ทสึจิมิคาโดะเป็นคนทำแบบนี้ ดังนั้นอย่าโทษเขา

-- ทสิจิมิคาโดะ :: " ไม่ต้องพูดแล้ว ส่วนที่เหลือฉันจะจัดการเอง เธอทำหน้าที่ได้ดีที่สุดแล้ว "

-- ทสิจิมิคาโดะหยิบโทรศัพท์ของ Monaka จากในเสื้อของเธอ เขาโทรเรียกรถพยาบาล หลังจากนั้นก็เช็ดลายนิ้วมือบนโทรศัพท์ก่อนวางไว้ที่พื้น

-- ทสิจิมิคาโดะหยิบปืนพกขนาดเล็กของ Monaka มาด้วย เขาบอกให้โทวมะรีบเผ่น แล้วจะอธิบายเรื่องราวทีหลัง

-- ทั้งสองคนมุ่งหน้าไปยังเขตที่ 23 มีเครื่องบินรอพวกเขาอยู่ มันเป็นสิ่งที่ Oyafune Monaka เตรียมไว้ให้

Chapter 2 Part 8

-- มิโคโตะมาถึงสนามเด็กเล่น แต่พวก anti-skill ปิดทางเข้าไปแล้ว

-- เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้ามันมีจริงก็คงจบไปแล้ว

Between the lines 2

-- ลิดเวียร์อธิบายเรื่อง God's Right Seat

God's Right Seat คือผู้ที่เปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นตัวตนที่ใกล้เคียงกับเทวดา โดยการลบล้างบาปต้นกำเนิด(Original Sin)ออกไป ทำให้ใช้พลังและเวทมนตร์ระดับเทพ-เทวดาที่เหนือขีดจำกัดของมนุษย์จะสามารถใช้ได้ แต่เนื่องจากการไม่มีบาปต้นกำเนิดซึ่งเกิดจากผลแห่งความรู้ในสวนอีเดน จึงทำให้ God's Right Seat ขาดคุณสมบัติและไม่สามารถใช้เวทมนตร์ของมนุษย์ธรรมดาได้เช่นกัน

อินเดกซ์ ภาค 3
ตอนที่ 3 C-Document เมื่อโลกบิดเบี้ยว

Chapter3

Chapter 3 Part 1

-- โทวมะและทสึจิมิคาโดะอยู่ในเขต 23 มันเป็นศูนย์รวมของการบินและอวกาศ พื้นที่ส่วนใหญ่มีแต่รันเวย์และแท่นปล่อยจรวด ไม่มีอาคารสูง

-- โทวมะนึกถึงตอนที่สู้กับโอเรียน่าในเขตนี้ แต่ตอนนี้มีการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดมากขึ้น

-- โทวมะกำลังคิดจะเก็บของที่ซื้อมาในล็อคเกอร์ฝากของ ทสึจิมิคาโดะบอกว่าให้ทิ้งไป เอาไว้กลับมาค่อยซื้อใหม่จะถูกกว่า

-- โทวมะไม่อยากทิ้งเลยเก็บเอาไว้ในล็อคเกอร์ทำความเย็น

-- ทสึจิมิคาโดะบอกโทวมะว่าเราจะไปเมืองนอกกัน โทวมะขอตัวไปเอาพาสปอร์ต ทสึจิมิคาโดะบอกว่าไม่ต้องใช้เพราะไม่ได้ไปเที่ยว งานนี้มันเป็นความลับ หากมีปัญหาจะได้ไม่มีหนังสือเดินทางเป็นหลักฐานมัดตัว

-- โทวมะกับทสึจิมิคาโดะนั่งรถบัสไปที่ท่าอากาศยานนานาชาติ ระหว่างทางพวกเขาดูการปล่อยจรวดที่บรรทุกดาวเทียมดวงที่ 4 ของเมืองแห่งการศึกษา

-- ทันใดนั้นโทวมะนึกขึ้นได้ว่า อินเด็กซ์อยู่คนเดียว เขาไม่อยากปล่อยให้เธออยู่คนเดียวโดยไม่มีอาหาร

-- ทสึจิมิคาโดะบอกว่าฝากน้องสาว ไมกะ ให้ช่วยดูแลแล้ว รับรองว่าอิ่มตลอด 3 มื้อ

-- โทวมะโล่งใจ เขารู้ว่าในสายตาอินเด็กซ์ตัวเขามีหน้าที่เพียงแค่ทำอาหาร

-- รถบัสมาถึงท่าอากาศยาน โทวมะถามว่าเราจะไปที่ไหนกัน

-- ทสึจิมิคาโดะ :: " ฝรั่งเศส "

-- โทวมะตกใจเพราะต้องเดินทางกว่า 10 ชั่วโมง ทสึจิมิคาโดะบอกว่าไม่ถึงชั่วโมงหรอก โทวมะถึงกับงง

-- ทสึจิมิคาโดะขี้เกียจอธิบาย เขาพาโทวมะไปที่รันเวย์ โทวมะนึกถึงตอนที่เขากลับมาจากอิตาลี่ด้วยเครื่องบินพิเศษที่เร็วกว่า 7,000 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

-- ทสึจิมิคาโดะบอกว่าไม่ต้องกังวล แค่ 3 มัคเอง โทวมะเริ่มบ่นว่าไม่กังวลได้ไง แต่ทสึจิมิคาโดะไม่ฟัง เขาพาโทวมะไปยังเครื่องบิน

Chapter 3 Part 2

-- บนเครื่องบิน ทสึจิมิคาโดะอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับ C-Document หรือชื่อเต็ม Document of Constantine มันเป็นอุปกรณ์เวทมนตร์ที่ใช้ควบคุมความเชื่อของมวลชน ทำให้สิ่งที่สันตะปาปาพูดเป็นจริง บลา บลา บลา...

-- โทวมะฟังได้อย่างเดียวเพราะกำลังเผชิญความเจ็บปวดจากแรง G แต่เขาพยายามถามทสึจิมิคาโดะว่ามันคล้ายกับ Ars Magna ของอิซซาร์ดหรือเปล่า

-- ทสึจิมิคาโดะ :: " ไม่เหมือนกัน C-Document ทำให้คนเชื่อว่ามันเป็นจริง แม้ว่าจะไร้สาระแค่ไหนก็ตาม ไม่ได้มีผลทางฟิสิกส์แบบ Ars Magna "

-- ทสึจิมิคาโดะบอกว่า C-Document มันค่อนข้างใช้ยาก เพราะต้องใช้ในวาติกัน

-- โทวมะถามว่าแล้วทำไมต้องไปที่ฝรั่งเศส ทั้ง ๆ ที่มันใช้ในวาติกัน

-- ทสึจิมิคาโดะกำลังจะตอบ ทันใดนั้นมีเสียง operator ดังมาในลำโพงเครื่องบิน โทวมะฟังไม่ออกว่าภาษาอะไร แต่สีหน้าทสึจิมิคาโดะดูถ:Xทึงขึ้นมาทันที

-- ทสึจิมิคาโดะให้โทวมะหายใจเข้า-ออก ลึก ๆ หวังจะให้ผ่อนคลาย แต่โทวมะไม่ได้รู้สึกดีขึ้น ทสึจิมิคาโดะบอกโทวมะให้ทำตามเขา

-- ทั้งสองคนลุกจากที่นั่งไปที่คลังเก็บสินค้าบนเครื่องบิน โทวมะยังสงสัยอยู่ว่าตอนนี้อยู่ที่ไหนแล้ว

-- ทสึจิมิคาโดะสะพายกระเป๋าแล้วรัดสายเข้ากับตัวให้แน่นหนา โทวมะทำตาม

-- ทสึจิมิคาโดะ :: " เอาล่ะ คามิยัน พร้อมรึยัง ? "

-- ทสึจิมิคาโดะกดสวิทช์ฉุกเฉินเปิดลำตัวเครื่องบิน ทั้งสองคนกำลังจะถูกดูดออกไปนอกเครื่องบิน

-- โทวมะ :: " ซะ.. ซะ.. ซะ ทสึจิมิคาโด๊-----------------------!! " โทวมะยึดราวจับที่ผนังเครื่องบินไว้

-- โทวมะ :: " แกทำบ้าอะไรเนี่ย!! เปิดประตูคลังสินค้าทำไม!!! "

-- ทสึจิมิคาโดะให้เหตุผลว่าเราจะไม่ลงจอดในสนามบิน เพราะเครื่องลำนี้จะมุ่งหน้าไปลอนดอน

-- โทวมะ :: " ไอ้บ้า!! เครื่องบินลำนี้บินด้วยความเร็ว 7,000 กิโลเมตรต่อชั่วโมงนะ เครื่องบินมันจะแยกเป็นชิ้น ๆ นะโว้ย!!! "

-- ทสึจิมิคาโดะ :: " อ๊ะ.. โทษที เปิดไปแล้วว่ะ "

-- โทวมะ :: " เรา... กำลังจะตายยยยยยยยยยยยยย!! "

-- ทสึจิมิคาโดะ :: " ไม่ตายหรอก ถ้าตายคงคุยกันแบบนี้ไม่ได้แน่ "

-- เครื่องบินลดความเร็วลงก่อนที่ทสึจิมิคาโดะจะเปิดประตู โทวมะก็ไม่ได้รับผลกระทบจากแรง G มากนักแล้ว

-- ทสึจิมิคาโดะเตะมือโทวมะที่ยึดราวจับบนตัวเครื่องบิน โทวมะถูกดูดออกไปนอกเครื่องบิน

-- ขณะนี้เวลาประมาณเที่ยง ใต้ฟ้าสีคราม เด็กมัธยมปลายคนหนึ่งกำลังหวีดร้องสุดเสียง

" ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก "

-- รอบตัวเขามีแต่ท้องฟ้า เขาพยายามกางแขนขาเพื่อใช้แรงต้านอากาศลดความเร็วในแนวดิ่ง แต่ตอนนี้ร่างกายเขายังหมุนติ้วไร้ทิศทาง

-- โทวมะคิดว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น ไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้เขากำลังแข่งฟอร์กบอลกับฟุกิโยเสะ ตอนนี้กลับมาอยู่ในน่านฟ้าประเทศฝรั่งเศส

-- ทสึจิมิคาโดะกระโดดออกจากเครื่องบินด้วยใบหน้ายิ้มระรื่นเหมือนกำลังเล่นกีฬาโดดร่ม

-- โทวมะตั้งใจไว้ว่าเมื่อถึงพื้นเมื่อไรจะต้องไปฆ่ามัน แต่ตอนนี้เขาต้องคิดวิธีลงพื้นอย่างปลอดภัยให้ได้ก่อน

-- โทวมะหน้าซีด คิดว่าตัวเองจะลงพื้นได้อย่างปลอดภัยหรือเปล่า

-- กระเป๋าสะพายเปิดออก ร่มชูชีพถูกกาง มันถูกตั้งให้ทำงานในระดับความสูงที่กำหนดไว้ แต่ร่มชูชีพรัดคอโทวมะอยู่

-- ก่อนที่โทวมะจะตะโกนร้องใด ๆ แขนขาของเขาก็ห้อยต่องแต่งไปแล้ว โทวมะกำลังค่อย ๆ ลงสู่พื้น

-- โทวมะไม่รู้วิธีบังคับร่มชูชีพเลยไม่รู้ว่าจะไปลงที่ไหน บนพื้นดินหรือในแม่น้ำ

Chapter 3 Part 3

-- โทวมะได้ยินเสียงน้ำ เขาลงไปที่กลางแม่น้ำโรน ไม่มีสัญญาณบ่งบอกว่าทสึจิมิคาโดะลงพื้นใกล้ ๆ กับเขา

-- ร่มชูชีพอุ้มอากาศไว้ตอนลงน้ำ มันเต็มไปด้วยอากาศเลยอุ้มตัวโทวมะให้ลอยน้ำ โทวมะพยายามใช้มือว่ายเข้าหาฝั่งอย่างช้า ๆ เพราะเขาว่ายน้ำได้ไม่เก่งนัก ระหว่างนั้นเขาคิดถึงเรื่องราวที่ช็อคเจีย [ Index SS2 ตอนที่ 15 ]

-- โทวมะรู้สึกว่าเหมือนมีอะไรดำมาใต้น้ำ หลังจากนั้นมีแขนเรียวยาวที่แข็งแรงดึงแขนเขาเข้าหาฝั่ง เพียง 10 วินาทีเขาก็ขึ้นฝั่งได้สำเร็จ

-- " ปะ.. เป็นอะไรไหมคะ? " โทวมะได้ยินเสียงของผู้หญิง

-- โทวมะลุกขึ้นนั่ง เขายังรู้สึกมึนหัวอยู่ เสื้อผ้าที่อมน้ำทำให้ค่อนข้างมีน้ำหนัก และร่มชูชีพที่ยังคอยรั้งตัวเขาอยู่ทำให้ยืนไม่ได้

-- หญิงสาวกางมือออก โทวมะได้ยินเสียงแปลก ๆ หลังจากนั้นร่มชูชีพของเขาก็หลุดออกจากตัว โทวมะลุกขึ้นยืนได้แล้ว

-- โทวมะมองไปรอบ ๆ ไม่มีคนอื่นอยู่ในบริเวณนั้น มีเพียงเขากับผู้หญิงคนนึง โทวมะมองไปที่เธอคนนั้น

-- เธออายุพอ ๆ กับเขา ผมสีดำยาวประบ่า ดวงตาสองชั้น สวมเสื้อกล้ามสีชมพูและกางเกงรัดรูปขาสามส่วน รูปร่างดี

-- " สำลักน้ำหรือเปล่าคะ... ? " สาวน้อยยังถามอาการโทวมะด้วยความเป็นห่วง

-- โทวมะมองผู้หญิงคนนั้นอย่างคุ้นเคย เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเธอคือ....

-- โทวมะ :: " ใช่อิทสึวะจากอามาคุสะหรือเปล่า ? "

-- อิทสึวะ :: " ใช่ค่ะ ยินดีที่ได้พบกันอีกนะคะ "

-- จริง ๆ แล้ว อิทสึวะควรจะอยู่ที่ลอนดอนกับพวกอามาคุสะ โทวมะสงสัยว่าทำไมอิทสึวะอยู่นี่ เขาถามว่าทสึจิมิคาโดะเรียกให้มาที่ฝรั่งเศสเหรอ

-- อิทสึวะไม่รู้จักทสึจิมิคาโดะ

-- โทวมะเล่าเรื่อง C-Document และคิดว่า อิทสึวะมาที่นี่เพราะเรื่องนั้น

-- อิทสึวะตกใจ เธอบอกว่ากำลังสืบสวนเรื่องนี้อยู่ เธอคิดว่าโทวมะที่สามารถจัดการนายหญิงได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวถูกส่งมาเพื่อจัดการเรื่องนี้

-- ตาของอิทสึวะเป็นประกาย โทวมะรู้สึกกลัวเพราะเขาสูญเสียความทรงจำ เขาไม่รู้ว่าก่อนหน้านั้นได้ทำอะไร คันซากิ คาโอริ ไว้

-- โทวมะบอกว่ามากับทสึจิมิคาโดะเพื่อหยุด C - Document โทวมะถามอิทสึวะว่าโบสถ์อังกฤษไม่ได้บอกเรื่องทสึจิมิคาโดะเลยรึ

-- อิทสึวะบอกว่าสมาชิกอามาคุสะจำนวน 52 คนกำลังตรวจสอบเรื่องนี้อยู่ตามเมืองต่าง ๆ ของฝรั่งเศส ส่วนตัวเธอรับผิดชอบพื้นที่ในเมืองอาวีญง และก็เห็นโทวมะลงมาจากท้องฟ้า

-- โทวมะรู้แล้วว่าตัวเองอยู่ที่อาวีญง เขาคิดว่าโชคดีที่ร่วงลงมาจากเครื่องบินแล้วได้เจอคนญี่ปุ่น และคิดว่าถ้าที่นี่มี C - Document ก็หมายความว่าเป็นฐานของศัตรู

-- โทวมะถามอิทสึวะว่า C - Document มันต้องใช้ที่วาติกัน แล้วทำไมถึงมากันที่ฝรั่งเศส

-- อิทสึวะขอตัวไปเก็บกระเป๋าที่สะพานก่อนแล้วค่อยตอบ เพราะกลัวว่าจะถูกขโมย

-- โทวมะขอบคุณอิทสึวะที่ช่วยไว้ อิทสึวะบอกว่าไม่เป็นไร

-- โทวมะถามอิทสึวะว่ามีเสื้อผ้าเปลี่ยนหรือเปล่า อิทสึวะบอกว่ามีเปลี่ยนเพราะอามาคุสะชำนาญเรื่องการปลอมตัว

-- โทวมะเริ่มลังเลที่จะบอกเหตุผลของคำถาม เขาเสนอให้อิทสึวะใช้เสื้อนอกของเขาระหว่างที่จะหาเสื้อผ้ามาเปลี่ยน

-- อิทสึวะยังคงไม่เข้าใจ โทวมะลังเลที่จะบอกตรง ๆ เขาชี้ในสิ่งที่เขาอยากจะบอก

-- อิทสึวะมองตามนิ้วมือของโทวมะ เขาชี้ไปที่หน้าอกของเธอ เสื้อกล้ามสีชมพูของเธอเปียกน้ำเลยทำให้มองทะลุ

Chapter 3 Part 4

-- อิทสึวะเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อย ใจเย็น และใสซื่อ

-- แม้โทวมะจะชี้ไปที่ปัญหาตรง ๆ แต่เธอก็ไม่กระโดดกัดหรือปล่อยไฟฟ้าพันล้านโวลล์ใส่เขา มีเพียงหน้าที่แดงขึ้นกับเสียงหัวเราะแห้ง ๆ แก้เขิน

-- อิทสึวะขออภัยที่มันโผล่ให้เห็น เธอกอดอกแล้ววิ่งไปที่สะพานเพื่อเปลี่ยนชุด

-- โทวมะเห็นว่าแม้อิทสึวะจะยิ้มแต่ในดวงตาก็มีน้ำตาเอ่ออยู่ เขาคิดว่านี่เป็นกิริยามารยาทแบบผู้ใหญ่ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างโทวมะรู้สึกไม่ดีกับการกระทำของตัวเอง

-- สิบนาทีต่อมา อิทสึวะเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว ตัวเธอแห้งแล้วแต่โทวมะยังได้กลิ่นน้ำในแม่น้ำผสมกับน้ำหอมบนตัวเธอ

-- อิทสึวะขอโทษโทวมะที่ให้รอ เธอมาในชุดสีครีมอมเขียว กางเกงยีนส์รัดรูปขาสามส่วนน้ำตาลเข้ม เนื้อผ้าของเสื้อบางจนถ้ามันอยู่กลางแดดจัด ๆ อาจจะมองทะลุได้ และเสื้อก็ไม่ได้ติดกระดุม มันเพียงผูกไว้ที่ตำแหน่งเหนือสะดือ

-- เสื้อผ้าท่อนบนของเธอมีเพียงแค่นั้น

-- โทวมะ :: " เอ่อ.. อิทสึวะ "

-- อิทสึวะอาย เธอบอกว่าไม่มีทางเลือกเธอหยิบมาจากแถวนั้น พอดูแล้วมันไม่มีกระดุม เลยต้องผูกไว้ด้านหน้าแทน และบอกโทวมะว่าอย่าพูดอะไร

-- โทวมะคิดว่าที่อิทสึวะต้องใส่ชุดน่าอายแบบนี้เป็นเพราะไปช่วยเขาที่ตกน้ำทำให้ตัวของเธอเปียก เขาเลยพูดว่าชุดแบบนี้มันคงคล้ายกับชุดของคันซากิ

-- อิทสึวะปฏิเสธ นายหญิงไม่แต่งตัวแบบนี้ อิทสึวะรู้สึกอายที่แต่งตัวไม่เหมาะสม เธอพยายามไม่สบตาโทวมะแต่การกระทำนั้นทำให้เธอดูเด่นมากขึ้น

-- อิทสึวะ :: " ฉันไม่รู้จักคุณทสึจิมิคาโดะ แต่ถ้าคุณต้องการหา C-Document เราควรไปด้วยกันจนกว่าคุณจะพบเขา "

-- โทวมะคิดว่าเขาไม่รู้ภาษาฝรั่งเศส แถมยังไม่มีหนังสือเดินทาง การไปด้วยกันกับอิทสึวะจึงเป็นทางเลือกที่ดี

-- อิทสึวะเสนอให้หาที่นั่งคุย โทวมะเห็นด้วยแต่ขอเช็ดตัวให้แห้งก่อน

-- อิทสึวะรีบร้อนค้นกระเป๋าของเธอเพื่อหาผ้าขนหนู พอเธอหันมาอีกที

-- ผ้าขนหนูถูกโยนไปที่หัวโทวมะ ชายผิวขาวชาวฝรั่งเศสเดินมากับสุนัขตัวใหญ่ เขาแสดงท่าทางผ่านมือเหมือนจะสื่อความหมายว่า " ใช้มันสิ "

-- โทวมะรู้สึกชื่นชมคนฝรั่งเศสขึ้นมา ส่วนอิทสึวะตัวแข็งทื่อไปแล้ว

-- โทวมะคิดว่านี่มันพื้นที่จราจล การตรวจสอบคงเข้มงวดและเขาไม่มีพาสปอร์ต อิทสึวะบอกไม่ต้องกังวลเพราะเธอสามารถใช้เวทมนตร์สร้างขึ้นได้ถ้าจำเป็น

-- อิทสึวะกับโทวมะกำลังหาที่นั่งคุย ระหว่างนั้นเขาเห็นผู้ใหญ่และเด็กที่มีร่องรอยฟกช้ำและบาดเจ็บตามร่างกายอันเป็นผลมาจากการประท้วง

-- โทวมะ :: " เอ่อ.. อิทสึวะ ถ้าเราอยู่ในฝรั่งเศสต้องพูดภาษาฝรั่งเศสหรือเปล่า ฉันคิดว่าคนฝรั่งเศสคงจะเข้าใจภาษาอังกฤษ "

-- อิทสึวะ :: " คนในประเทศแถบยุโรปส่วนใหญ่จะเข้าใจภาษาอังกฤษค่ะ "

-- โทวมะเต็มไปด้วยกำลังใจ เขากำลังจะโชว์ทักษะภาษาอังกฤษที่ได้เรียนรู้มาจากโปรแกรม “ภาษาอังกฤษ ง่ายนิดเดียว” ในโทรศัพท์

-- เขาเดินมุ่งหน้าไปที่เคาท์เตอร์ โทวมะพูดก่อนที่พนักงานขายจะถามเขา

-- โทวมะ :: “ Coffee and sandwich, please!! ”

-- สำเนียงนั้นไม่ได้ดีมากแต่พนักงานหญิงก็พยักหน้า โทวมะกำลังดีใจที่พนักงานคนนั้นเข้าใจสิ่งที่เขาพูด

-- ระหว่างที่โทวมะกำลังยินดีมหาเมพปรีดาที่ได้ทดลองใช้ภาษาอังกฤษ พนักงานขายก็กล่าวเป็นภาษาต่างประเทศที่มีความหมายว่า " 7 ยูโรค่ะ "

-- โทวมะตัวแข็งทื่อไปในทันใด พวกเขาไม่ได้ใช้เงินเยน

-- โทวมะ :: " จะทำยังไงดีล่ะเนี่ย...!! "

-- โทวมะรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า อิทสึวะยื่นเงินยูโรให้ในมือเขา โทวมะคิดจะใช้คืนทีหลัง แต่เขาไม่รู้ว่า 1 ยูโรมันเท่ากับกี่เยน

-- อิทสึวะพูดคุยกับพนักงานขายด้วยภาษาญี่ปุ่น เธอสั่งกาแฟเอสเพรสโซ, แซนวิสแฮม และผัก-ผลไม้เพื่อสุขภาพ

-- โทวมะถึงกับช็อค เธอเข้าใจภาษาญี่ปุ่น โทวมะสังเกตว่าที่ไหล่เสื้อของพนักงานมีป้ายธงเล็ก ๆ ติดอยู่ มันแสดงให้รู้ว่าพนักงานขายเข้าใจภาษาใดบ้าง

-- สิ่งนี้ทำให้โทวมะหมดกำลังใจ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อกี้เธอเข้าใจภาษาอังกฤษของเขาหรือเธอเข้าใจเพราะเธอรู้ภาษาญี่ปุ่น

-- โทวมะเดินอย่างท้อแท้ไปที่โต๊ะ อิทสึวะเดินตามไป เธอวางกระเป๋าบนพื้น

-- โทวมะได้ยินเสียงโลหะดังมาจากในกระเป๋า โทวมะมองไปที่อิทสึวะ เธออายหน้าแดงและบอกว่าไม่ต้องกังวล มันเป็นอาวุธของเธอเอง

-- อิทสึวะบอกว่าแยกมันออกเป็นส่วน ๆ เพื่อสะดวกในการพกพา ถึงแม้ความแข็งแรงมันจะลดลงไปบ้าง

-- อิทสึวะถามโทวมะว่ามีวิธีติดต่อคนที่ชื่อทสึจิมิคาโดะหรือเปล่า

-- โทวมะปฏิเสธ เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแต่ติดต่อทสึจิมิคาโดะไม่ได้ โทวมะคิดว่าโทรศัพท์นี้ทนดีขนาดตกน้ำยังไม่พังเลย

-- โทวมะไม่เห็นผ้าบนถาดตัวเอง เขาบอกว่าอยากจะเช็ดมือก่อนทานอาหาร

-- อิทสึวะเมื่อได้ยินก็รีบตอบสนองทันที เธอรีบร้อนค้นในกระเป๋าสะพาย แต่แล้วพนักงานหญิงก็เดินมาพร้อมคำขอโทษกับผ้าเช็ดปาก

-- อิทสึวะตัวแข็งทื่อไปอีกรอบพร้อมกับผ้าขนหนูในมือ

-- โทวมะคุยกับอิทสึวะเรื่องภารกิจในอาวีญง

-- อิทสึวะบรรยายสถานการ์ณในเมืองอาวีญง กับ C-Document โดยย้อนไปตั้งแต่ศตวรรษที่ 13

-- โทวมะฟังแล้วคิดว่าที่ทสึจิมิคาโดะมาที่นี่เพราะคิดว่าจะมีการใช้ C-Document ในพระราชวังพระสันตะปาปาแห่งอาวีญง

-- ทั้งสองคนวางแผนจะลอบเข้าในในพระราชวังฯ ระหว่างวางแผนนั้น หน้าต่างแตกออก มีฝูงชนบุกเข้ามาเหมือนหนังซอมบี้

-- " นั่นพวกคนญี่ปุ่นจากเมืองแห่งการศึกษา จับมัน มันเป็นศัตรู!! " ฝูงจราจลเจอตัวพวกเขาเลยตั้งใจเข้ามาทำร้าย อิทสึวะคว้ากระเป๋าและดึงตัวโทวมะหนีไปทางประตูฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว

-- มีเสียงกรีดร้องของพนักงานและเด็ก ๆ ข้างใน โทวมะคิดจะเข้าไปช่วยแต่อิทสึวะเตะประตูปิดไป เธอบอกว่าพวกจราจลไม่ทำร้ายคนฝรั่งเศส

-- โทวมะคิดจะเข้าไปช่วยแค่เด็ก อิทสึวะห้ามไว้เพราะเข้าไปช่วยมันไม่เกิดประโยชน์อะไร เราต้องไปจัดการต้นตอถึงจะแก้ปัญหาได้

-- อิทสึวะ :: " ถ้าเราจัดการ C-Document ได้ ความวุ่นวายนี้ก็จะจบ ก่อนหน้านั้นเราต้องเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง "

-- โทวมะโกรธจัด เขาต้องจัดการเรื่องนี้ให้ได้

-- อิทสึวะกับโทวมะวิ่งไปตามซอกซอย ระหว่างทางก็ได้ยินเสียงตะโกน เสียงร้อง เสียงระเบิด เสียงเปลวเพลิง และเสียงต่าง ๆ ที่เกิดจากเหตุจราจล

-- โทวมะถามอิทสึวะว่าเราต้องวิ่งไปไกลแค่ไหน เธอบอกว่าไม่รู้เพราะต้องวิ่งอ้อมฝูงผู้ประท้วง

-- โทวมะตกใจที่อิทสึวะสืบเรื่องราวอยู่ในเมืองนี้ แสดงว่าต้องตกอยู่ในสถานการ์ณแบบนี้บ่อย ๆ เธอบอกว่าพวกอามาคุสะถนัดการแทรกซึมอยู่แล้ว แต่หากเกิดปัญหาเธอก็ชิ่งอย่างเดียว

-- มีกลุ่มผู้ประท้วงปิดเส้นทางไปยังพระราชวังพระสันตะปาปาแห่งอาวีญง โทวมะคิดว่าเหตุจราจลนี้ เกิดจากผู้ที่ใช้ C-Document ต้องการขัดขวางพวกเขาเพื่อถ่วงเวลา

อินเดกซ์ ภาค 3
ตอนที่ 3 C-Document เมื่อโลกบิดเบี้ยว ต่อจากเมื่อวาน

- โทวมะบอกให้อิทสึวะฝ่าฝูงชนเข้าไปเลย เธอลังเลนิดหน่อยแต่ก็พยักหน้าตอบรับ

-- โทวมะและอิทสึวะวิ่งเข้าไปในกลุ่มผู้ประท้วง โทวมะโดนตีหัว ดึงเสื้อ โดนเล็บข่วนจนได้เลือด

-- อิทสึวะถามอาการโทวมะ โทวมะตอบไม่เป็นไร เขาถามอิทสึวะว่าพระราชวังพระสันตะปาปาแห่งอาวีญงอยู่ตรงไหน

-- มันอยู่ข้างหน้าพวกเรา เธอชี้ไปในทิศทางนั้น

Chapter 3 Part 5

-- โทวมะกับอิทสึวะเข้าไปที่พระราชวังพระสันตะปาปาแห่งอาวีญงไม่ได้ เพราะมีฝูงชนนับพันปิดทางเข้าอยู่

-- ผู้ประท้วงบางคนมีแววตากระหายเลือดตะโกนว่า " พวกญี่ปุ่น " " พวกเมืองแห่งการศึกษา "

-- อิทสึวะดึงตัวโทวมะหนีออกมาก่อนจะถูกล้อมมากกว่านี้

-- โทวมะถามอิทสึวะว่ามีทางอื่นอีกไหม

-- อิทสึวะ :: " การฝ่าฝูงชนเข้าไปเป็นเรื่องยาก " เธอหยิบแท่งเหล็กยาวปะมาณ 70 cm ออกมากระเป๋า ต่อกันเป็นแท่งยาวและติดปลายด้วยใบมีดแหลม มันเหมือนหอกยาวแบบตะวันตก

-- โทวมะคิดว่ามันคือ Friuli Spear

-- ทสึจิมิคาโดะโทรเข้ามาหาโทวมะ ทั้งสองคนกำลังจะไปที่เดียวกันคือพระราชวังพระสันตะปาปาแห่งอาวีญง

-- ทสึจิมิคาโดะแปลกใจนิดหน่อย เพราะไม่ได้บอกอะไรเลยหลังออกมาจากเครื่องบิน โทวมะบอกว่าได้ข้อมูลเพิ่มจากอิทสึวะ สมาชิกอามาคุสะ

-- ทสึจิมิคาโดะถามว่าโทวมะจะไปที่พระราชวังพระสันตะปาปาแห่งอาวีญงทำไมทั้ง ๆ ที่มีพวกอามาคุสะอยู่ด้วย

-- โทวมะหยุดคิดแล้วตั้งคำถาม " C-Document เป็นของที่ใช้ได้ในรัฐวาติกันเท่านั้น ทำไมพวกเขาถึงใช้มันได้ในประเทศฝรั่งเศสล่ะ ? "

-- ทสึจิมิคาโดะเลยให้โทวมะตัดท่อเชื่อมต่อระหว่างที่นี่กับวาติกันซะ แค่นั้นก็ใช้ C-Document ไม่ได้แล้ว แต่เราควรที่จะหาท่อนั้นก่อน

-- โทวมะคิดว่าหาก C-Document ใช้การไม่ได้คนที่ครอบครองมันอยู่ก็ต้องหนีไป เขาเห็นด้วยกับแผนทสึจิมิคาโดะเพราะไม่รู้ว่าใครเป็นคนใช้ C-Document เขาอาจจะอยู่ในฝูงชนก็ได้

Chapter 3 Part 6

-- โทวมะถามอิทสึวะว่าจะมีกำลังเสริมของอามาคุสะไหม อิทสึวะไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้ เธอขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อเอาไว้ก่อน กว่าพวกเขาจะมาได้อย่างไวก็พรุ่งนี้

-- อิทสึวะถามโทวมะเกี่ยวกับท่อเชื่อมต่อ โทวมะเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เขาโทรถามทสึจิมิคาโดะ

-- ทสึจิมิคาโดะบรรยายเรื่อง ley lines มันเป็นเส้นทางการไหลของพลังงาน มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวดังนั้นจึงมองหาได้ง่าย [ เหมือนท่อประปาส่งน้ำจากวาติกันมาที่พระราชวังฯ ]

-- โทวมะไม่ค่อยเข้าใจ

-- โชคดีที่อิทสึวะค่อนข้างชำนาญเรื่องการมอง ley lines เธอยกตัวอย่างเหมือนการทำอาหาร วัตถุดิบในอาหารตะวันตก มักไม่ใช้กันในอาหารญี่ปุ่น

Chapter 3 Part 7

-- อิทสึวะและโทวมะวิ่งมาที่พิพิธภัณฑ์ มันปิดทำการเพราะความกังวลเกี่ยวกับเหตุจราจล

-- อิทสึวะใช้หอกทำลายประตูหน้าแล้วเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ โทวมะตามเข้าไป เขากังวลว่าถ้าพวกพนักงานมาเจอเข้าคงโดนอิทสึวะจัดการ

-- เมื่อเข้าไปลึกพอสมควร อิทสึวะเดินวนบนพื้นที่ว่าง ๆ เธอแน่ใจว่าตรงนี้เป็นตำแหน่งของ ley lines

-- โทวมะมองอะไรไม่เห็น เขาถามอิทสึวะว่าจะตัดมันยังไง

-- อิทสึวะ :: " การตัดมันต้องใช้คนจำนวนมากค่ะ แต่ตอนนี้แค่ทำให้สายเชื่อมต่อระหว่างวาติกันกับพระราชวังฯ ใช้การไม่ได้ โดยการสร้างความเสียหายเพื่อเปลี่ยนเส้นทางของมันค่ะ "

-- โทวมะพยักหน้าทั้ง ๆ ที่ไม่เข้าใจ แต่เขาต้องถอยออกห่างอิทสึวะเพราะ Imagine Breaker จะไปรบกวนเวทมนตร์ของอิทสึวะ

-- สาวน้อยจากอามาคุสะค้นในกระเป๋า หยิบของที่ใช้ประกอบเวทมนตร์ประจำวันนี้

-- โทวมะมองอยู่ห่าง ๆ ถามอิทสึวะว่าต้องใช้อะไรบ้าง

-- อิทสึวะ :: " คะ... คือว่า ต้องใช้กล้องถ่ายรูป, รองเท้าแตะ, แผ่นพับ, น้ำแร่นิดหน่อย และ.... กางเกงในสีขาว.. "

-- อิทสึวะหน้าแดง หยุดการเคลื่อนไหว ส่งเสียงร้องแล้วยัดของทั้งหมดกลับลงไปในกระเป๋า โทวมะถามอาการของอิทสึวะ

-- อิทสึวะ :: " ฉันต้องใช้ของเหล่านี้เพื่อประกอบการใช้เวทมนตร์ค่ะ... "

-- สีหน้าอิทสึวะค่อย ๆ ดีขึ้น เธอค่อย ๆ เอากางเกงในออกมาจากกระเป๋า อิทสึวะทำท่าเหมือนจะร้องไห้

--

-- โทวมะเดินวนอยู่ห่าง ๆ เขาเข้าไปใกล้ไม่ได้ แต่อิทสึวะบอกไม่ต้องกังวล

-- อิทสึวะเรียงของต่าง ๆ บนพื้นดูคล้ายวงกลม หลังจากนั้นเธอหมุนหอกแล้วแทงไปที่จุดศูนย์กลาง

-- ไม่มีเสียงปลายหอกกระทบพื้นหิน ปลายหอกถูกดูดกลืนหายไป หอกจมลึกไปเรื่อย ๆ

-- มีเสียงรบกวนบางอย่างเกิดขึ้น มันไม่ได้มาจากหอกของอิทสึวะ

-- มีการโจมตีมาที่อิทสึวะและหอกของเธอ มันเป็นใบมีดสีขาวขนาดใหญ่ที่ถูกเหวี่ยงเข้ามา

-- อิทสึวะหลบได้ แต่หอกถูกตัดขาด ใบมีดสีขาวหายไป

-- อิทสึวะถอดชิ้นส่วนหอกที่ขาดแล้วโยนทิ้ง เธอเตะกระเป๋าให้แท่งเหล็กลอยขึ้นแล้วนำมันมาสร้างหอกของเธอขึ้นมาใหม่กลางอากาศ

-- มีการโจมตีครั้งที่สองเข้ามา ใบมีดสีขาวผ่านมาทางผนังห้อง ตัดผ่านทุกอย่างทั้งเสา กำแพง กระจก

-- โทวมะคิดว่าตึกนี้อาจจะถล่ม เขาให้อิทสึวะเตรียมหนี

-- ใบมีดสีขาวยังโจมตีอย่างต่อเนื่อง มันค่อย ๆ ใกล้เข้ามาทุกที

-- ????? :: " รู้สึกความแม่นยำในการโจมตีระยะไกลของเราจะแย่ลงแฮะ.. "

-- เสียงมาจากใกล้ ๆ ทางด้านหน้าของโทวมะ

-- โทวมะเห็นว่าชายที่อยู่ข้างหน้าแกว่งแขน และมีอะไรบางอย่างสีขาวปรากฏขึ้นมาด้านหลังแขนและมันกำลังเคลื่อนที่เข้ามาที่คอของโทวมะเหมือนกับมีดกิโยตินที่กำลังร่วงมาตัดคอ

-- โทวมะยกมือขวาขึ้น ใบมีดสีขาวปะทะเข้าที่มือขวา ใบมีดแตกเป็นชิ้น ๆ แล้วกระจายเป็นผงแป้งสีขาวไปทั่วบริเวณ

-- อิทสึวะตะโกนเรียกให้โทวมะถอยออกมา เขาเริ่มทิ้งระยะห่างจากชายคนนั้น

-- โทวมะมองเห็นชายในชุดประกอบพิธีสีเขียวทั้งตัว

-- โทวมะ :: " แกมาจากโบสถ์โรมัน ? "

-- ????? :: " ถูกต้อง... แต่กระผมจะชอบกว่านี้ถ้าบอกว่ามาจาก God's Right Seat "

-- (God's Right Seat) โทวมะคิดถึงเวนท์แห่งเบื้องหน้า ชายคนนี้อยู่ในระดับเดียวกับเธอ

-- ????? :: " ชื่อของกระผมก็คือ เทอร์ร่าแห่งเบื้องซ้าย "

-- ผงแป้งสีขาวรวมตัวกันเป็นใบมีดกิโยติน ขนาด 70 ตร.ซม.

-- เทอร์ร่าบอกว่านี่เป็นการเปิดตัวของเขา และพวกโทวมะก็เป็นพวกแรกที่โดนจับโดยเวทมนตร์ป้องกัน ley lines ของตัวเขาด้วย

-- เทอร์ร่าหวังว่าโทวมะจะช่วยฆ่าเวลาและสร้างความสำราญให้กับเขาได้บ้าง

Chapter 3 Part 8

-- โทวมะกับอิทสึวะกำลังเผชิญหน้ากับ เทอร์ร่าแห่งเบื้องซ้าย

-- เทอร์ร่าเหวี่ยงมือขวาจากด้านซ้ายไปด้านขวา กิโยตินสีขาวพุ่งไปตามแนวนอน ทำลายทุกสิ่งที่มันผ่าน

-- โทวมะคิดว่าแม้สิ่งนี้จะตัดผ่านทุกอย่างแต่มือขวาของเขาก็สามารถทำลายมันได้

-- โทวมะ :: " อิทสึวะ!! " โทวมะตะโกนเรียกอิทสึวะแต่ไม่ได้รอให้เธอตอบสนอง เขาพุ่งเข้าโจมตีเทอร์ร่าทันที

-- โทวมะกะเข้าไปก่อนแล้วให้อิทสึวะรอจังหวะโจมตีซ้ำ

-- เทอร์ร่ามองที่มือขวาของโทวมะและพูดชื่นชม " นี่สินะที่เรียกว่า Imagine Breaker กระผมได้ยินมาว่ามันเอาชนะเวนท์แห่งเบื้องหน้าได้ "

-- เทอร์ร่าเหวี่ยงมือขวาจากด้านหลังไปด้านหน้า มีดสีขาวปลายแหลมพุ่งไปที่หน้าอกของโทวมะ

-- โทวมะใช้มือขวาจัดการได้ แต่เขาทำได้เพียงป้องกันเพราะเขาเคลื่อนที่ได้ไม่รวดเร็วนัก

-- อิทสึวะพุ่งมาจากด้านข้าง มีใบมีดสีขาวพุ่งเข้าไปที่ศีรษะเธอ อิทสึวะมุดหลบใบมีดของเทอร์ร่า และหลบต่อเนื่องอีก 2 ใบ

-- เทอร์ร่าเหวี่ยงแขนสร้างใบมีดขนาดใหญ่โดยเล็งที่อิทสึวะ

-- อิทสึวะพุ่งไปข้างหน้าในแนวแทยงเพื่อหลบใบมีด

-- เทอร์ร่ายังโจมตีอิทสึวะต่อ แต่คราวนี้หอกของอิทสึวะถึงตัวเทอร์ร่าก่อน เธอใช้วิชาด้ายเหล็ก

-- เส้นลวดพุ่งเข้าใส่เทอร์ร่าด้วยทิศทางที่ต่างกัน 7 ทิศ โทวมะบอกว่ามันเร็วกว่าลูกกระสุนซะอีก

-- เทอร์ร่าหลบไม่ได้แต่สีหน้าเขายังนิ่ง เทอร์ร่าพูดอะไรบางอย่าง ด้ายเหล็กไม่สามารถตัดเขาออกเป็นชิ้น ๆ มันม้วนพันรอบตัวเทอร์ร่าไว้ อิทสึวะตกใจกับสิ่งที่เห็น

-- เทอร์ร่าเหวี่ยงแขนเบา ๆ ด้ายเหล็กที่มัดตัวไว้ก็ขาดออก อิทสึวะโจมตีต่อทันทีโดยพุ่งหอกไปที่ไหล่ของเทอร์ร่า

-- เทอร์ร่า :: "ลำดับ : ผนัง ต่ำกว่า ร่างกาย สูงกว่า " เทอร์ร่าหายเข้าไปในผนังด้านหลัง หอกของอิทสึวะแทงเข้าที่ผนัง

-- เทอร์ร่า :: "ลำดับ : ผนัง ต่ำกว่า ใบมีด สูงกว่า" กิโยตินสีขาวพุ่งเข้าใส่อิทสึวะ เธอหมอบลงกับพื้นเพื่อหลบ กิโยติดตัดเส้นผมของอิทสึวะไปเล็กน้อย

-- เทอร์ร่าโผล่มาจากกำแพง เขาโจมตีอิทสึวะอีกครั้ง ใบมีดพุ่งไปที่อิทสึวะ เธอหมอบกับพื้นอยู่ไม่สามารถหลบได้

-- โทวมะเข้ามาใช้มือขวาทำลายกิโยตินช่วยอิทสึวะได้ทันเวลา เทอร์ร่าโจมตีต่อโดยใช้ใบมีดทำลายผนังให้หินลงมาทับอิทสึวะ

-- อิทสึวะพยายามจะลุกขึ้น โทวมะช่วยฉุดอิทสึวะขึ้นมาทำให้หลบก้อนหินได้ทันเวลา

-- เทอร์ร่าบ่นว่าผิดหวังกับ Imagine Breaker เพราะดูแล้วก็ไม่เท่าไหร่

-- เทอร์ร่าบ่นต่อ ที่คุณเอาชนะเวนท์ได้เพราะเมืองแห่งการศึกษาเรียกนางฟ้าเทียมมาช่วย หากเวนท์อยู่ในสภาพสมบูรณ์คงจัดการกับคุณได้อย่างง่ายดาย

-- โทวมะseoสันหลังวาบเมื่อรู้ความสามารถที่แท้จริงของพวก God's Right Seat

-- เทอร์ร่า :: " คุณไม่สามารถเอาชนะกระผมได้ทั้ง ๆ ที่ทิ้งระยะห่างอยู่แบบนี้หรอกนะ ช่วยสร้างความสำราญกับกระผมอีกซักนิดเถอะ แต่ถ้านี่พวกคุณเอาจริงแล้วกระผมก็คงไม่ต้อง {ลำดับ} อะไรเพิ่มอีก "

-- โทวมะกับอิทสึวะพุ่งเข้าโจมตีเทอร์ร่า เทอร์ร่าเหวี่ยงกิโยตินไปข้างหน้า และพูด "ลำดับ : หอก ต่ำกว่า อากาศ สูงกว่า "

-- อิทสึวะหยุดการเคลื่อนไหว หอกของเธอถูกตรึงโดยอากาศ

-- โทวมะง้างหมัดจะชกเทอร์ร่า แต่เทอร์ร่าไวกว่า

-- เทอร์ร่าเหวี่ยงแขนแนวนอน ใบมีดพุ่งผ่านมือขวาเข้าหาตัวโทวมะ

-- โทวมะโดนใบมีดกระแทกปลิวตามแรงใบมีดจนไปชนกำแพง โทวมะเจ็บปวดจากแรงกระแทก เขาเอามือขวาแตะทำลายใบมีด

-- โทวมะลงมาที่พื้นแต่ก็ยังมีอาการเจ็บปวดอยู่ เขาเอามือลูบท้องแล้วคิดว่ายังรอดตาย แม้จะมีรอยฟกช้ำ

-- เทอร์ร่าแปลกใจที่ใบมีดไม่ได้ตัดร่างโทวมะออกเป็น 2 ท่อน ระหว่างที่เขากำลังงงอยู่นั้น

-- อิทสึวะเริ่มแฉความสามารถของเทอร์ร่า เทอร์ร่าเหมือนจะชอบใจเลยยุให้อิทสึวะแฉต่อ แล้วเขาก็ฟังด้วยความเพลิดเพลิน

-- โทวมะรู้ความสามารถของเทอร์ร่าแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เลยเป็นเหตุผลที่เทอร์ร่าปล่อยให้อิทสึวะแฉความสามารถของตัวเอง

-- เทอร์ร่าให้เวลาพวกโทวมะ 10 วินาทีในการคิดวางแผนหาทางแก้ทางความสามารถเขา

-- ??????? :: " โฮ่.. ใจกว้างดีนี่ 10 วินาทีฉันคิดได้ 3 แผนเลยนะ "

-- โทวมะได้ยินเสียงผู้ชาย ทันใดนั้นมีวัตถุสีแดงพุ่งเข้าใส่เทอร์ร่า มันเป็นกระดาษที่ลุกไหม้ มันแรงพอจะทะลุคอนกรีต

-- เทอร์ร่า :: "ลำดับ : เวทมนตร์ ต่ำกว่า ผิวหนัง สูงกว่า " กระดาษโดนตัวเทอร์ร่าก่อนที่จะแฉลบไปที่ผนังใกล้ ๆ กับอิทสึวะ

-- ทสึจิมิคาโดะโผล่มาพร้อมกับเลือดกลบปากเพราะเขาฝืนใช้เวทมนตร์

-- เทอร์ร่ายิ้ม " นี่คือหนึ่งในแผนนั้นเรอะ "

-- ทสึจิมิคาโดะบลัฟใส่เทอร์ร่านิดหน่อย และโจมตีเทอร์ร่าอีกครั้งเพื่อพิสูจน์ ทสึจิมิคาโดะชักปืนยิงใส่เทอร์ร่า

-- เทอร์ร่า&ทสึจิมิคาโดะ :: " ลำดับ : กระสุน ต่ำกว่า ผิวหนัง สูงกว่า " ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน

-- กระสุนโดนหน้ากับตัวของเทอร์ร่าและแฉลบไป ทสึจิมิคาโดะบลัฟเทอร์ร่าต่อ และต่อไปจะรุกฆาต

-- ถนนที่น่าจะเต็มไปด้วยผู้ประท้วงกลับเงียบผิดปกติ โทวมะคิดว่าสถานการ์ณนี้มันจะดีขึ้นหรือแย่ลงขึ้นอยู่กับการต่อสู้ของพวกเขา

-- อิทสึวะเข้ามากระซิบให้โทวมะเตรียมเผ่น เธอนำกระดาษที่ทสึจิมิคาโดะโยนให้เธอตอนโจมตีใส่เทอร์ร่าให้โทวมะดู เขียนไว้ว่า " หยุด C-Document สำคัญกว่าเอาชนะศัตรู "

-- โทวมะได้ยินเสียงระเบิด มันไม่ได้เป็นเสียงระเบิดจากเวทมนตร์

-- มันเป็นเสียงระเบิดที่กำลังทำลายเมืองอาวีญง ฝีมือของใครกัน ทสึจิมิคาโดะ, เทอร์ร่า หรือมือที่สาม

-- โทวมะเห็นอาคารบ้านเรือนถูกทำลาย ฝุ่นควันคละคลุ้ง เขาเห็นเงาดำ ๆ ท่ามกลางจุดที่เกิดระเบิด เงานี้ดูไม่เหมือนมนุษย์

-- โทวมะ :: " มันเกิดเรื่องบ้าอะไรอีกล่ะเนี่ย ? "

Chapter 3 Part 9

-- หน่วยรบหุ้มเกราะแห่งเมืองการศึกษาเริ่มโจมตีอาวีญง มันคือ HsPS-15 เป็น power suit ที่ถูกพัฒนาขึ้นโดยใช้เทคโนโลยีที่ล้ำสมัยของเมืองแห่งการศึกษา

-- power suit เป็นอาวุธล่าสุดของเมืองแห่งการศึกษา มันครอบคลุมร่างกายเหมือนเกราะ มีข้อต่อที่ขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้า มีมนุษย์อยู่ข้างใน และสามารถเคลื่อนที่ได้ไวกว่ามนุษย์ทั่ว ๆ ไปถึง 2 เท่า มีสองแขน สองขา แขน-ขาแต่ละข้างมีนิ้วจำนวน 5 นิ้ว ดูคล้ายมนุษย์

-- HsPS-15 เดินไปตามซากปรักหักพัง พวกเขาใช้อาวุธปืนขนาดใหญ่ เหมือนปืนหลักของรถถังแต่ขนาดสั้นกว่า เรียกว่า anti-barrier revolver shotguns

อินเดกซ์ ภาค 3
ตอนที่ 4 เทร่า แห่งเบื้องซ้าย

Chapter 4

Chapter 4 part 1

-- โทวมะกับอิทสึวะวิ่งไปตามถนนในเมืองอาวีญง แทบจะไม่มีกลุ่มผู้ประท้วงเหลืออยู่แล้ว

-- พื้นผิวถนนบางส่วนเสียหาย บ้านเรือนถูกทำลาย มีควัน กลิ่นดินปืนและกลิ่นคาวเลือดอยู่ทั่วบริเวณ

-- มี power suit ประจำอยู่ตามจุดต่าง ๆ ทั่วเมือง ทั้งบนอาคารและตามท้องถนน และมีบอลลูนที่ทำด้วยวัสดุกันกระสุนคอยสังเกตุการ์ณอยู่ด้านบน

-- โทวมะคิดถึงคำพูดของ Oyafune Monaka และตั้งใจจะหยุดเรื่องราวทั้งหมดนี้

-- อิทสึวะและโทวมะมาถึงที่พระราชวังพระสันตะปาปาแห่งอาวีญง ประตูทางเข้าหลักรวมถึงกำแพงโดยรอบ และหน้าต่างชั้นบนถูกทำลาย

-- โทวมะ :: " ไปกันเถอะ, อิทสึวะ "

-- อิทสึวะ :: " ค.. ค่ะ! "

Chapter 4 part 2

-- ทสึจิมิคาโดะที่บาดเจ็บเพราะผลกระทบจากการใช้เวทมนตร์ซ่อนตัวอยู่หลังรถ

-- ทสึจิมิคาโดะมองเห็น power suit กระโดดเข้ามาที่เขาทั้ง ๆ ที่มีระยะห่างกว่า 10 เมตร power suit อยู่บนอากาศเหนือหัวของเขา

-- ทสึจิมิคาโดะถอยออกจากตัวรถ power suit เหยียบรถจนบี้แบนและระเบิด แรงระเบิดทำให้ทสึจิมิคาโดะกระเด็นออกไป

-- ทสึจิมิคาโดะล้มกลิ้งอยู่บนพื้น power suit เล็งปืนมาที่เขาท่ามกลางกองเพลิง กระสุนแรงอัดอากาศโดนที่เท้าของทสึจิมิคาโดะ เขาได้แผลฟกช้ำแต่กระดูกข้อเท้าไม่ได้หัก

-- ทสึจิมิคาโดะหยิบเทปผ้าขึ้นมาพันข้อเท้าไว้ เขาเห็น power suit หุ้มเกราะถึง 14 ตัว

-- ทสึจิมิคาโดะ :: " แย่แฮะ จะจัดการมันยังไงดีล่ะเนี่ย.. "

-- ระหว่างที่ทสึจิมิคาโดะกำลังหาวิธีนั้น power suit ก็กำลังเคลื่อนที่เข้ามาใกล้

Chapter 4 part 3

-- อิทสึวะกับโทวมะเข้ามาภายในพระราชวังพระสันตะปาปาแห่งอาวีญง

-- อิทสึวะ :: " ดูเหมือนจะไม่มีใครอยู่เลยนะคะ.. "

-- ด้านนอกยังคงมีเสียงปืนและระเบิดดังอยู่อย่างต่อเนื่อง โทวมะคิดว่าเทอร์ร่าและพวกจอมเวทกำลังสู้กับเหล่า power suit

-- ระหว่างนั้นโทวมะคิดถึงเป้าหมายของพวก power suit และสิ่งที่เมืองการศึกษาคิดจะทำ

-- โทวมะโทรศัพท์ไปหามิโคโตะ

-- โทวมะ :: " มิซากะ "

-- มิโคโตะ :: " มีอะไร ? "

-- โทวมะ :: " เธอกำลังยุ่งอยู่หรือเปล่า? ฉันมีเรื่องบางอย่างอยากจะถาม "

-- มิโคโตะ :: " ฉันเนี่ยนะ? ทำไมนายไม่ไปถามคนอื่นล่ะ? อย่างเช่น แม่ "

-- โทวมะ :: " อืม.... นั่นสินะ ถามคุณมิซุซุหรือคนอื่นก็ได้นี่นา "

-- มิโคโตะ :: " เดี๋ยว ๆ ๆ ๆ นายโทรมาหาฉันเพราะมีบางอย่างจะถามฉันนะ! "

-- โทวมะ :: " ฉันคิดว่าคนที่อยู่ในเมืองแห่งการศึกษาน่าจะช่วยฉันได้มากกว่าคุณมิซุซุน่ะ "

-- โทวมะ :: " มิซากะ ช่วยดูข่าวให้ที จากอินเตอร์เน็ทก็ได้ มีข่าวต่างประเทศเกี่ยวกับสถานการ์ณในเมืองอาวีญงบ้างหรือเปล่า "

-- มิโคโตะ :: " เอ๋ ?? นายแค่เปิดโทรทัศน์ ก็จะเห็นรายงานพิเศษนี่ เมืองอาวีญงประเทศฝรั่งเศสใช่มั้ย? ที่นั่นมีกลุ่มหัวรุนแรงทางศาสนา และตอนนี้กองกำลังนานาชาติกำลังเข้าไประงับเหตุอยู่ "

-- โทวมะถึงกับอึ้ง มิโคโตะยังว่าต่อ

-- มิโคโตะ :: " รัฐบาลฝรั่งเศสกำลังเข้าไปควบคุมดูแล แต่ต้องมีผู้เชี่ยวชาญเข้าไปช่วย เมืองแห่งการศึกษาเลยเข้าไปจัดการทั้งหมด นี่นายอยู่ที่ไหนเนี่ย? ถึงได้อยู่ในที่ที่รับข่าวสารไม่ได้ "

-- (นี่มันอะไรกัน) โทวมะคิดสิ่งที่มิโคโตะพูด เสียงปืนด้านนอกเริ่มหายไปในบางจุด

-- มิโคโตะยังคงพูดอยู่ในโทรศัพท์แต่โทวมะไม่ได้ยิน

-- power suit พุ่งเข้ามาในพระราชวังฯ ชนโทวมะล้มลงกับพื้น โทรศัพท์เขาตกพื้นหน้าจอแตกเป็นเสี่ยง ๆ

-- อิทสึวะเตรียมพร้อมรับมือกับ power suit แต่เธอเห็นว่า power suit ไม่เคลื่อนไหว มันถูกเหวี่ยงมาโดยใครบางคน

-- ชุด power suit เสียหาย มีปืน anti-barrier shotgun ที่ถูกยิงไปแล้วตกอยู่ใกล้ ๆ กัน

-- โทวมะลุกขึ้นยืนโดยมีอิทสึวะคอยคุ้มกันอยู่ใกล้ ๆ

-- ทั้งสองคนมองไปยังผนังที่ถูกทำลาย มีจอมเวทถือใบมีดสีขาวขนาดใหญ่อยู่ เทอร์ร่าแห่งเบื้องซ้าย

-- เขาสามารถทำลาย power suit ได้โดยใช้ 'ทัณฑ์ประหารแห่งแสง'

-- มือซ้ายของเทอร์ร่าถืออะไรบางอย่าง มันเป็นม้วนกระดาษ เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 3 cm และยาว 30 cm มีขี้ผึ้งผนึกตัวกระดาษไว้

-- อิทสึวะ :: " นั่นมัน C-Document...."

-- เทอร์ร่าบ่นว่าพวก power suit มุ่งฆ่าจอมเวทที่ใช้ C-Document อย่างเดียวและตัวเขาเองก็ใช้ C-Document ไม่ได้ซะด้วย

-- โทวมะเลยบอกให้เทอร์ร่ากลับไปวาติกันเพราะ C-Document ใช้การไม่ได้แล้ว

-- เทอร์ร่าเย้ยว่าแค่นี้หยุดเขาไม่ได้หรอก เพราะตัวเขาทรงพลังกว่าพวกหุ่นกระป๋องและมือขวาของโทวมะ

-- เทอร์ร่าเอา C-Document ใส่ไว้ในกระเป๋า และบอกว่าสู้กับพวกคุณยังสนุกกว่าเยอะเลย

Chapter 4 part 4

-- เมืองอาวีญงยังคงถูกทำลายอย่างต่อเนื่อง เหล่าผู้ประท้วงถูกทำให้สลบ พวกเขาถูกนำมากองรวมกันแล้วขนออกไปด้วยบอลลูนกันกระสุน

-- ทสึจิมิคาโดะที่วิ่งหนีพวก power suit อยู่ power suit แม้จะมีน้ำหนักมาก แต่การเคลื่อนที่กลับเป็นไปอย่างรวดเร็วมาก

-- power suit เข้ามาข้างหลังทสึจิมิคาโดะแล้วยิงกระสุนปฏิสสารเข้าใส่ ทสึจิมิคาโดะหลบได้ กระสุนปฏิสสารทำให้กองซากตึกหายไปและสร้างหลุมลึกบนพื้นถนน

-- ทสึจิมิคาโดะหยิบแผ่นไม้และใช้กระดาษยันต์สีน้ำเงินแปะลงไปพร้อมกับร่ายเวทเพื่อใช้มันเป็นโล่กันกระสุนปฏิสสาร

-- ผลจากการใช้เวทมนตร์ทำให้ทสึจิมิคาโดะบาดเจ็บมากขึ้น

-- ทสึจิมิคาโดะหยิบกระดาษสีดำขึ้นมา เขาใช้เวทสร้างลูกบอลน้ำขนาด 1 เมตรโจมตีใส่ power suit ทสึจิมิคาโดะอาการหนักมากขึ้นเนื่องจากการใช้เวทมนตร์

-- power suit กระเด็นไปข้างหลังและล้มลง แต่ก็ไม่สามารถจัดการได้

-- ทสึจิมิคาโดะมองไปรอบ ๆ power suit ล้อมเขาไว้หมดแล้ว ทั้งบนหลังคา และบนพื้น เขายกมือแล้วบอกว่าขอยอมแพ้ เชิญต้มยำทำแกงได้ตามใจชอบเลย

-- ทสึจิมิคาโดะ :: " ถ้าทำได้น่ะนะ.. "

-- ชุด power suit เล็งปืนไปที่เขา แต่นิ้วของตัวชุดกลับไม่เหนี่ยวไก

-- HsPS - 15 เป็นเครื่องต้นแบบ สร้างมาเพื่อโชว์ในงานนิทรรศการ และแชร์ข้อมูลซึ่งกันและกันหมายความว่าหากมีเครื่องใดเครื่องหนึ่งมีอาการขัดข้องที่ส่งผลต่อความปลอดภัยมันย่อมจะส่งผลต่อเครื่องอื่นด้วย กว่าส่วนกลางจะแก้ไขได้ก็อย่างน้อย 10 นาที

-- ทสึจิมิคาโดะเดินไปหยิบปืน anti-barrier shotgun จาก power suit

-- คนบังคับ power suit ตกใจมากที่ทสึจิมิคาโดะรู้ข้อมูลพวกนี้ ในขณะที่ทหารในแนวหน้าอย่างตัวเขาเองกลับไม่รู้เรื่องเลย

-- ทสึจิมิคาโดะเตะเบา ๆ ไปที่ power suit และบอกคนบังคับข้างในว่า ถ้าจะออกก็รีบ ๆ ออกมาเพราะกลุ่มผู้ประท้วงเขาคงไม่ให้เวลามากนัก

-- ระหว่างที่ทสึจิมิคาโดะคุยกับคนบังคับ power suit เขาได้ยินเสียงดังมาจากบนท้องฟ้า

-- ทสึจิมิคาโดะเห็นเครื่องบินทิ้งระเบิดสีดำมากกว่า 10 ลำ บินเป็นวงกลมอยู่บนท้องฟ้าเหนือเมืองอาวีญง

-- มันเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิด HsB-02 Supersonic Stealth Bomber ของเมืองแห่งการศึกษา

-- เครื่องบิน HsB-02 ใช้เทคโนโลยีแบบเดียวกับเครื่องบินโดยสารที่เขาและคามิโจวโดยสารมา มันบินได้เร็วกว่า 7,000 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

-- เป็นการตอบคำถามว่าพวก power suit จำนวนมากมายนี้มาได้ยังไง

-- HsB-02 นั้นรับน้ำหนักบรรทุกได้มาก มันอาจจะบรรทุกอย่างอื่นมาด้วยนอกจาก power suit

-- ทสึจิมิคาโดะ :: " มันทิ้ง power suit ลงมาเพื่อยืนยันว่า C-Document อยู่ที่นี่หลังจากนั้นก็จะทิ้งระเบิดไปที่พระราชวังฯเลยงั้นเรอะ "

-- ทสึจิมาคาโดะเคาะ power suit ถามคนที่อยู่ข้างใน

-- ทสึจิมิคาโดะ :: " เฮ้ย!! อพยพประชาชนในเมืองอาวีญงหมดหรือยัง กำหนดเวลาทิ้งระเบิดเมื่อไหร่ วางแผนพวกนี้ไว้ล่วงหน้ารึเปล่าวะ? "

-- ทสึจิมิคาโดะครุ่นคิดว่า อเลสเตอร์กำลังคิดอะไรอยู่ ถ้าทุกอย่างใช้กำลังทหารแก้ไขได้ มันจะมีพวกเนสเซสซาเรียสไว้ทำไม อเลสเตอร์เองก็น่าจะรู้ว่าแค่นี้มันไม่พอจัดการกับ C-Document หรอก.. หรือว่ายังมีแผนอื่นอีก

Chapter 4 part 5

-- 9,000 เมตรเหนือเมืองอาวีญง มี Level 5 ที่พกไม้ค้ำคนหนึ่งอยู่บนเครื่องบิน HsB-02 Supersonic Stealth Bombers เขากับลูกเรืออีกไม่กี่คนอยู่บนพื้นที่โล่ง ๆ ตรงส่วนกลางลำตัวของเครื่องบิน ที่ปกติแล้วพื้นที่ส่วนนั้นมันควรจะต้องบรรทุกระเบิดมา

-- มีเสียงสัญญาณดังมาจากในลำโพง ลูกเรือหันไปทาง Level 5 หลังจากได้ยินสัญญาณ

-- ลูกเรือ :: " Part A เสร็จสิ้น ต่อไป Part B ประตูจะเปิดเมื่อเข้า part C คุณต้องการร่มชูชีพไหม ? "

-- " ไม่จำเป็น " Level 5 ตอบด้วยน้ำเสียงรำคาญ

-- เขาดูที่ผนังมองจอมอนิเตอร์ เห็นเมืองอาวีญงแล้วก็หัวเราะ มันเป็นเมืองเล็ก ๆ เหมือนเมืองแห่งการศึกษา

-- " โลกนี้มันสะดวกดี จากเมืองแห่งการศึกษามาที่ฝรั่งเศสใช้เวลาแค่ชั่วโมงเดียว "

-- มีเสียงสัญญาณดังขึ้นในเครื่องบินอีกครั้ง

-- ลูกเรือ :: " Part B เริ่มได้!! "

-- เครื่องบิน HsB-02 จำนวน 4 ลำเปลี่ยนเส้นทางการบิน มันบินวนเป็นวงกลมรัศมี 15 กิโลเมตรเหนือเมืองอาวีญง

-- ใต้เครื่องบิน HsB-02 ทั้ง 4 ลำนั้นมีใบมีดสีดำ และด้วยการใช้ไฟฟ้าเร่งความเร็วของผงโลหะที่อยู่บนใบมีดให้สูงกว่า 10,000 กิโลเมตรต่อชั่วโมง พวกมันสร้างใบมีดเพลิง 'Earth Blade' ที่มีพลังทำลายมหาศาล แค่อุณหภูมิของอากาศรอบ ๆ ตัวมันยังสูงกว่า 8,000 องศา

-- เครื่องบิน HsB-02 บินต่ำลงให้ใบมีดนั้นตัดพื้นดิน โดยมีเมืองอาวีญงอยู่ภายใน

-- เครื่องบินลำที่ Level 5 โดยสารมาก็ยังสามารถรับรู้ได้ถึงแรงสะเทือน

-- Level 5 เอามือข้างหนึ่งยันกับผนังไว้ เขาจ้องมองจอมอนิเตอร์อย่างไม่ละสายตา

-- 'Earth Blade' สร้างความเสียหายจนทำให้แผ่นดินถูกแยกออก ผู้คนในเมืองอาวีญงถูกขังอยู่ในนั้นโดยไม่สามารถหนีออกมาได้

-- เครื่องบินใบมีดทั้ง 4 ลำบินถอนตัวออกไป เครื่องบินอีก 8 ลำ เตรียมเข้ามาทิ้งระเบิดถล่มทั้งเมือง

-- ในจอมอนิเตอร์ ยังมีผู้คนจำนวนมากติดอยู่ในเมืองอาวีญง พวกเขาบางส่วนถูกฆ่าด้วยความร้อนที่สูงกว่า 8,000 องศา

-- " เปลี่ยนแผน พุ่งเป้าในการโจมตีไปที่พระราชวังฯ ถ้าทำไม่ได้ ฉันจะลงไปเอง ถ้าไม่มีสัญญาณตอบกลับก็ถล่มได้ทั้งเมือง "

-- ลูกเรือ :: " ตามกำหนดคุณจะต้องลงไปเมื่อเริ่ม part C เราต้องกำจัดศัตรูให้มากที่สุดใน Part B "

-- " เปลี่ยนแผน " Level 5 พูดย้ำอีกครั้ง

-- ลูกเรือผวา เขานึกขึ้นได้ว่าทำไม Level 5 คนนี้ถึงได้น่ากลัวที่สุดบนเครื่องบินทิ้งระเบิด

-- เพราะเขาคือระเบิด เหมือนกับระเบิดนิวเคลียหรือระเบิดไฮโดรเจน เขาถูกบรรทุกมาบนเครื่องบินและทำหน้าที่เหมือนระเบิดในปฏิบัติการนี้

-- ลูกเรือคว้าวิทยุติดต่อกับผู้บังคับบัญชา ลูกเรือรายงานซ้ำสองครั้ง หลังจากนั้นเขาก็ตัดการติดต่อและมองมาที่ Level 5

-- ลูกเรือ :: " คำขอของคุณได้รับการยอมรับ แผน B มีการเปลี่ยนแปลง เราจะพุ่งเป้าโจมตีที่พระราชวังฯ "

-- ใบหน้าของ Level 5 ปรากฏรอยยิ้มที่มุมปาก

-- ลูกเรือสงสัยว่าทำไมต้องเปลี่ยนแผน

-- ภาพแผ่นดินอาวีญงที่แยกตัวออก กับผู้คนตัวเล็ก ๆ เหมือนข้าวสารที่กำลังวิ่งหนีปรากฏอยู่บนจอมอนิเตอร์

-- " เราเห็นภาพพวกนี้เหมือนกัน แต่ระดับความดีความชั่วมันต่างกัน "

-- มีเสียงการไหลของกระแสไฟฟ้าดังขึ้นในตัวเครื่องบิน ช่องสำหรับทิ้งระเบิดถูกเปิดออก

-- Level 5 หันไปทางลูกเรือและเริ่มพูด

-- " คนชั่วสุด ๆ เขาไม่มีเป้าหมายที่คนไม่เกี่ยวข้องหรอก "

Chapter 4 part 6

-- เสียงน้ำเย็นราดบนเหล็กร้อนดังก้องอยู่ในพระราชวังฯ มีบางสิ่งเกิดขึ้นภายนอกพระราชวังฯ แต่โทวมะ อิทสึวะ และเทอร์ร่า ไม่สามารถมองห็นได้

-- โทวมะยกมือขวาขึ้นไปทางเทอร์ร่า

-- เทอร์ร่า :: " ขอถามเป็นครั้งสุดท้าย คุณจะใช้มือนั่นทำลาย C-Document รึ ? "

-- โทวมะ :: " ไม่ใช่! มันจะใช้กำจัดนาย "

-- โทวมะพุ่งไปด้านหน้าเข้าหาเทอร์ร่าโดยใช้มือขวานำหน้าเพื่อป้องกัน เทอร์ร่าแกว่งกิโยตินแป้งไปทางโทวมะ

-- เทอร์ร่า :: "ลำดับ : อากาศ ต่ำกว่า , แป้ง สูงกว่า " กิโยตินแป้งระเบิดออกอย่างรุนแรง แรงอัดทำให้โทวมะลอยไปบนอากาศ โทวมะหมดสติไป

-- อิทสึวะเข้ามาช่วยโทวมะไว้ เธอวางเขาไว้บนพื้น เข้าโจมตีเทอร์ร่าโดนพุ่งหอกไปที่คอ

-- เทอร์ร่า :: " ลำดับ : ใบมีด ต่ำกว่า , ผิวหนัง สูงกว่า "

-- หอกของอิทสึวะแทงเทอร์ร่าไม่เข้า มันแฉลบออกข้างไป มีเสียงเหมือนโลหะกระทบกันดังไปทั่วพระราชวังฯ

-- อิทสึวะยังโจมตีอย่างต่อเนื่อง เธอเตะก้อนหินเข้าใส่ดวงตาของเทอร์ร่า

-- เทอร์ร่าเหวี่ยงแขน มีการโจมตีที่ผลักทั้งก้อนหิน อิทสึวะ และโทวมะกระเด็นไป โทวมะได้สติคืนจากการโจมตีนี้

-- การโจมตีของเทอร์ร่ายังทำลายกำแพงหินทำให้ก้อนหินตกมาทับข้อเท้าของอิทสึวะจนได้รับบาดเจ็บ

-- เทอร์ร่า :: "ลำดับ : เนื้อมนุษย์ ต่ำกว่า , แป้ง สูงกว่า "

-- เทอร์ร่าโจมตีต่อทันที กิโยตินบินไปที่อิทสึวะ ข้อเท้าของเธอบาดเจ็บทำให้เคลื่อนไหวได้ไม่รวดเร็วนัก

-- โทวมะกับอิทสึวะพุ่งเข้าสวนกิโยติน อิทสึวะผลักโทวมะออกไปด้านข้าง กิโยตินบินผ่านระหว่างกลางพวกเขาทั้งสอง

-- เทอร์ร่า :: " โอ้.. ใจกล้าดี " เทอร์ร่าเห็นอาการบาดเจ็บของอิทสึวะแล้วพูดต่อ " นี่คงถึงขีดจำกัดแล้วสินะ "

-- อิทสึวะ :: " นั่นสิ.. แต่คุณก็มีจุดอ่อนเหมือนกันจุดอ่อนร้ายแรง อย่างที่คุณทสึจิมิคาโดะบอกไว้ มีจุดอ่อนที่การลำดับของ 'ทัณฑ์ประหารแห่งแสง' ของคุณ "

-- เทอร์ร่าแสดงความสนใจขึ้นมาทันที

-- อิทสึวะ :: " อามาคุสะไม่ได้เป็นนักเวทย์ที่ใช้แต่เวทมนตร์ พวกเราใช้ของทั่ว ๆ ไปในการใช้ความสามารถ ดังนั้นมันย่อมได้ผล "

-- เทอร์ร่าคิดว่าความคิดนั้นใช้ได้ แต่จะได้ใช้หรือเปล่ามันอีกเรื่อง เขาใบมีดแหลมไปพุ่งไปที่เพดาน

-- เทอร์ร่า :: " ลำดับ : เพดาน ต่ำกว่า , แป้ง สูงกว่า "

-- ใบมีดเจาะทะลุเพดาน มีแสงแดด:Xส่องมาที่ตัวเทอร์ร่าเหมือนแสงไฟ

-- เทอร์ร่าดึงสายบางอย่าง มันเหมือนกลไกกับดักที่ใช้ในปราสาทยุคโบราณมี

-- เพดานพระราชวังฯหล่นลงมา อิทสึวะตั้งหอกรับไว้

-- เทอร์ร่าโจมตีต่อทันที เขาเหวี่ยงกิโยตินไปที่อิทสึวะ อิทสึวะถูกกิโยตินกระแทกกระเด็นไปไกล เธอยังไม่ตายแต่ก็หมดสติไป

-- โทวมะ :: " อิทสึวะ !! " เขากัดฟันกำหมัดแน่น

-- เทอร์ร่า :: " อย่างที่เห็น จอมเวททั่ว ๆ ไปไม่สามารถต่อกรกับ God's Right Seat ได้ "

-- เพดานที่ตกลงมากลับขึ้นไปอยู่ที่เดิม หอกของอิทสึวะที่เป็นเสาค้ำเพดานไว้ล้มลงกับพื้น

-- เทอร์ร่า :: " ความโกรธมันจะสร้างปัญหามากขึ้น และนี่คือการต่อสู้ คุณคิดว่ากระผมจะยืนนิ่ง ๆ ให้คุณชกเอา ๆ โดยที่ไม่ตอบโต้อย่างนั้นรึ "

-- เทอร์ร่า :: " กระผมคิดว่า Imagine Breaker จะทำให้กระผมต่อสู้ได้ลำบาก แต่เท่าที่ดูเหมือนมันยังไม่สมบูรณ์ ถ้ามันได้ใช้ความสามารถของมันจริง ๆ คุณคงปกป้องสาวน้อยคนนั้นได้สบาย "

-- ( ความสามารถที่แท้จริงของ Imagine Breaker ? ) โทวมะสงสัยสิ่งที่เทอร์ร่าพูด

-- เทอร์ร่า :: " โฮ่.... นี่คุณไม่รู้หรอกรึนี่ จริง ๆ คุณควรจะรู้นี่นา มีอะไรบางอย่างที่ทำให้คุณจำไม่ได้รึเปล่า ? "

-- เทอร์ร่าแถมคำพูดแทงใจดำโทวมะไป 1 ชุด

-- โทวมะถึงกับเบลอ เพราะตัวเขาสูญเสียความทรงจำไป

-- เทอร์ร่า :: " เอาล่ะ ไม่ต้องไปคิดมาก ยังไงคุณก็ต้องตายอยู่ที่นี่ กระผมไม่รู้ว่าคำพูดนั้นจะกระทบจิตใจของคุณขนาดนี้ กระผมจะแก้ไขมันให้เอง "

-- โทวมะตั้งใจไว้ว่า จะไม่ให้ใครรู้ว่าตัวเขานั้นสูญเสียความทรงจำ ทั้งหมดนี้เพื่อหญิงชุดขาวคนหนึ่งที่เขาพบหลังจากสูญเสียความทรงจำ มันเป็นกฏที่เขาตั้งขึ้นมาเองและเขาได้ทำตามนั้นมาตลอด

-- โทวมะพยายามคิดถึงจุดอ่อนของ 'ทัณฑ์ประหารแห่งแสง' ที่ทสึจิมาคาโดะกับอิทสึวะพูดไว้ เขาเริ่มจะมองเห็นจุดอ่อนนั้นแล้ว

-- เทอร์ร่า :: " คุณจะไม่เข้ามาโจมตีรึ แต่กระผมไม่เป็นพวกที่ไม่ชอบรอเฉย ๆ ดังนั้นกระผมจะเข้าไปหาคุณเอง "

-- เทอร์ร่าเหวี่ยงแขนของเขา โจมตีด้วยใบมีดสีขาว

Chapter 4 part 7

-- ใบมีดพุ่งมาที่โทวมะ แต่เขาไม่ได้ยกมือขวาขึ้นมา

-- โทวมะหลบใบมีด เขาคว้าก้อนหินที่พื้นขว้างใส่เทอร์ร่า

-- เทอร์ร่า :: " ลำดับ : ก้อนหิน ต่ำกว่า ผิวหนัง สูงกว่า " ก้อนหินโดนหน้าผากของเทอร์ร่าแต่ไม่ได้สร้างความเสียหายใด ๆ

-- ระหว่างที่ขว้างก้อนหินไป โทวมะเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงไว้ เทอร์ร่าจ้องเขม็งมาที่โทวมะ แต่โทวมะไม่สนใจ

-- โทวมะเล็งไปที่ดวงตาของเทอร์ร่าแล้วโยนของในกระเป๋าเข้าใส่เทอร์ร่า เทอร์ร่าใช้กิโยตินตัดวัตถุนั้น เทอร์ร่าดูสับสนกับวัตถุที่ถูกหั่น

-- มันเป็นกระเป๋าสตางค์ธรรมดา ๆ สิ่งที่โทวมะทำคือโยนแผ่นหนังสัตว์เทียมใส่เทอร์ร่าแล้วดูพฤติกรรม

-- โทวมะ :: " ทำไมล่ะ? นายสามารถป้องกันหอกของอิทสึวะกับเวทมนตร์ของทสึจิมิคาโดะได้ นายก็น่าจะป้องกันกระเป๋าสตางค์ได้ไม่ใช่รึ "

-- เทอร์ร่าเหวี่ยงกิโยตินใส่โทวมะ โทวมะทำลายมันด้วยมือขวา

-- โทวมะเริ่มแฉจุดอ่อนเทอร์ร่า ฉันกับอิทสึวะถูกใบมีดโจมตีใส่แต่ก็ยังรอดตาย เพราะแป้งสาลีไม่ใช่อาวุธที่ใช้ฆ่าแต่เป็นอำนาจของ 'ทัณฑ์ประหารแห่งแสง' ต่างหากที่เป็นอาวุธสำหรับใช้ฆ่า และมันก็ต้องใช้ทุกครั้งที่จะโจมตีหรือป้องกันแถมมันยังใช้ได้เพียงเป้าหมายเดียวด้วย

-- เทอร์ร่าหัวเราะ นั่นเป็นจุดอ่อนที่เพื่อนของนายว่าไว้สินะ " เอาไว้จะเก็บไปปรับปรุงก็แล้วกัน "

-- ใบมีดสีขาวบินตัดผ่านอากาศ โทวมะปัดมันไปด้วยมือขวา เขาพุ่งเข้าใส่เทอร์ร่า

-- เทอร์ร่า :: " ลำดับ : พื้น ต่ำกว่า แป้ง สูงกว่า "

-- พื้นหินถูกระเบิดออก เศษหินปลิวเข้าใส่โทวมะ แต่เขาหลบได้

-- โทวมะถามถึงสาเหตุที่พวกโบสถ์โรมันทำรวมถึงทำไมต้องเอาผู้คนในเมืองอาวีญงเข้ามาเกี่ยวด้วย เทอร์ร่าบอกว่าเพื่อสร้างความมุ่งร้ายให้เมืองแห่งการศึกษา

-- ระหว่างเทอร์ร่าบรรยายเพิ่มเติมก็โจมตีโทวมะไปเรื่อย ๆ แต่โทวมะใช้มือขวาป้องกันการโจมตีได้

-- โทวมะเตะหอกของอิทสึวะเต็มแรง หอกไปชนกับปืน anti-barrier shotgun เบี่ยงแบนความสนใจของเทอร์ร่า

-- เทอร์ร่าใช้กิโยตินทุบหอกอิทสึวะ

-- ระหว่างที่เทอร์ร่าจัดการกับหอกของอิทสึวะ โทวมะก็เข้าประชิดตัวเทอร์ร่าได้ เขากำหมัดแน่นใส่แรงทั้งหมดไว้ที่แขนข้างขวา

-- เทอร์ร่ากำลังจะใช้ทัณฑ์ประหารแห่งแสง แต่มันช้าไป

-- โทวมะทำลายมันด้วยมือขวาของเขา กำปั้นของโทวมะกระแทกเข้าที่ใบหน้าของเทอร์ร่าเข้าอย่างจัง

-- เทอร์ร่า :: " แก!! เจ้าพวกป่าเถื่อน " เทอร์ร่ายังไม่ล้ม เขาเสียหลักและไปสะดุดกับชุด power suit จนทำให้เสียสมดุลย์ร่างกาย

-- ถึงกระนั้นเทอร์ร่าก็ยังโจมตีได้ เขาเหวี่ยงแขนขวา ใบมีดสีขาวบินไปที่ลำตัวโทวมะอย่างรวดเร็ว

-- เทอร์ร่า :: " ลำดับ : ร่างกายมนุษย์ ต่ำกว่า แป้ง สูงกว่า!! "

-- ใบมีดนี้ถูกตั้งให้ตัดผ่านมนุษย์ และตำแหน่งนั้นก็ยากที่โทวมะจะจัดการมันด้วยมือขวาหรือหลบเลี่ยงมัน

-- โทวมะเหยียบวัตถุบางอย่างบนพื้น มันคือปืน anti-barrier shotgun ของ power suit ที่ถูกเทอร์ร่ากำจัดไป

-- มันตะแคงอยู่บนพื้น เมื่อโทวมะเหยียบมัน ตัวปืนก็ตั้งขึ้น

-- ปืน anti-barrier shotgun นั้นนี้มีน้ำหนักมาก หากโทวมะคิดจะใช้มันโจมตีเทอร์ร่าคงต้องใช้เวลาหลายวินาทีกว่าจะเล็งและเหนี่ยวไก แผนการนี้ไม่น่าจะใช้ได้ผล

-- โทวมะคว้าปืน anti-barrier shotgun กิโยตินของเทอร์ร่าพุ่งเข้าไปที่ลำตัวของโทวมะ เกิดเสียงดังสนั่น

-- มีเลือดกระเซ็นในอากาศ แต่โทวมะได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย

-- เทอร์ร่าตกใจเพราะจริง ๆ แล้วมันควรจะขาดเป็นสองท่อนมากกว่า การโจมตีนั้นไม่สามารถใช้มือขวาป้องกันได้ และไม่มีทางหลบด้วย

-- เทอร์ร่า " หรือว่า เจ้านั่นสามารถใช้ความสามารถที่แท้จริงของ Imagine Breaker ได้แล้ว! "

-- เทอร์ร่าถอยหลังไป โทวมะพุ่งเข้าใส่ ง้างหมัดขวาของเขา

-- โทวมะ :: " Imagine Breaker ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลง !! "

-- โทวมะเล็งที่ใบหน้าของเทอร์ร่าแห่งเบื้องซ้าย

-- โทวมะ :: " ถ้านายอยากรู้ล่ะก็ เดี๋ยวจะตอบให้!! "

-- มีเสียงกระแทกอย่างรุนแรงเกิดขึ้น และเทอร์ร่าก็ลงไปกองกับพื้น

Chapter 4 part 7

-- โทวมะมองไปที่หอกของอิทสึวะและปืน anti-barrier shotgun หลังจากนั้นก็ถอนหายใจ

-- เขาใช้ปืน anti-barrier shotgun ป้องกันการโจมตีของกิโยติน เพราะปืนไม่ได้เป็นร่างกายมนุษย์ ทำให้กิโยตินไม่สามารถตัดผ่านมันได้

-- โทวมะมองไปที่เทอร์ร่า ผงแป้งรูปใบมีดสูญเสียอำนาจเวทมนตร์ มันกลายเป็นผงแป้งธรรมดาและปลิวไปตามลม

-- C-Document ร่วงออกมาจากกระเป๋าของเทอร์ร่า โทวมะหยิบมันด้วยมือข้างขวา

-- ทันทีที่ปลายนิ้วสัมผัสกับ C-Document มันสลายกลายเป็นเศษฝุ่นและปลิวเบา ๆ ไปตามแรงลม

-- โทวมะมองกลับไปที่เทอร์ร่า เขาคิดว่าที่นี่ไม่ใช่เมืองแห่งการศึกษา คงไม่มี anti-skill เข้ามาจัดการแน่

-- โทวมะเป็นห่วงทสึจิมิคาโดะ และเขาก็มองไปรอบ ๆ หาอิทสึวะ เธอหมดสติอยู่ไม่ไกล

-- โทวมะพยุงอิทสึวะขึ้นมา เขาเก็บหอกของอิทสึวะมาด้วย

-- โทวมะ :: " ขอบใจนะอิทสึวะ.. ถ้าไม่ได้เธอล่ะก็ฉันคงไม่สามารถเอาชนะได้แน่ " โทวมะพูดเบา ๆ ขณะที่ดวงตาของสาวน้อยยังคงปิดสนิทอยู่

-- อิทสึวะถูกโจมตีจนสลบไป ทำให้ไม่ได้ยินเรื่องที่โทวมะสูญเสียความทรงจำ แต่นับเป็นเรื่องที่ดีเพราะหลังจากนี้หากอิทสึวะจะต้องร่วมกันต่อสู้กับเขาอีกเธอจะได้ไม่รู้เรื่องนี้

-- โทวมะคิดจะโทรศัพท์หาทสึจิมิคาโดะ แต่พอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ก็พบว่าหน้าจอ LCD ของโทรศัพท์แตกไปแล้ว ทำให้มองไม่เห็นการแสดงผลใด ๆ ของโทรศัพท์มือถือ

-- เทอร์ร่าผงกหัวขึ้นมา พยายามที่จะลุก เขาไม่มีแรงพอที่จะลุกขึ้น

-- เทอร์ร่ายอมรับใน Imagine Breaker ว่ามันยากที่จะต่อกร

-- เทอร์ร่า :: " คุณจะไม่ถาม... "

-- เทอร์ร่า :: " เรื่องของ.. "

-- เทอร์ร่า :: " เรื่องของ Imagine Breaker รึ ? "

-- ดูเหมือนเทอร์ร่าจะรู้เรื่องเกี่ยวกับ Imagine Breaker แสดงว่ามันต้องเป็นเวทมนตร์มากกว่าวิทยาศาสตร์ แต่ทำไมมันถึงไม่มีในคัมภีร์ทั้ง 103,000 เล่ม ของอินเด็กซ์

-- โทวมะ :: " คุณรู้เกี่ยวกับมัน ? "

-- เทอร์ร่า :: " ฮี่... ฮี่... ถ้าถามแบบนี้แสดงว่าคุณสูญเสียความทรงจำไปจริง ๆ สินะ "

-- เทอร์ร่า :: " ตัวตนที่แท้จริงของ Imagine Breaker ก็คือ...... "

-- โทวมะไม่ได้ยินข้อความที่เหลือ มีเสียงรบกวนดังมาก

-- มีแสงสีส้มจากเพดานมาลงที่พื้น เกิดระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง

-- โทวมะกับอิทสึวะและ power suit ได้ผลกระทบจากแรงระเบิด พวกเขาปลิวไปเหมือนเศษฝุ่น หลังจากตั้งตัวได้โทวมะรู้สึกแสบร้อนที่ผิวหนังเหมือนโดนแดดเผา โทวมะมองที่ผิวหนังของตัวเขาเอง มันเริ่มแดงขึ้นเหมือนโดนไฟลวก

-- โทวมะมองไปพื้นที่เทอร์ร่านอนอยู่ หินบริเวณพื้นและผนังละลายเป็นลาวา

-- โทวมะมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นเครื่องบินที่มีใบมีดสีดำขนาดใหญ่อยู่ใต้เครื่องกำลังบินออกไป

-- โทวมะมองหาเทอร์ร่าแต่หาไม่เจอ พื้นที่ด้านหน้าของโทวมะทั้งหมดถูกทำลายกลายเป็นทะเลลาวา และเขาก็หมดสติไป

-- 1 ใน 3 ของพระราชวังพระสันตะปาปาแห่งอาวีญงถูกทำลาย

-- เทอร์ร่าหายไป ไม่เหลือแม้กระทั่งซากศพ

-- แรงระเบิดทำให้อิทสึวะได้สติ เธอยังบาดเจ็บทำให้เคลื่อนไหวไม่สะดวก เธอค่อย ๆ เดินไปหยิบหอกของเธอ

-- อิทสึวะรู้สึกร้อน พื้นที่บริเวณด้านหน้าของเธอ พื้นและผนังหลอมละลายเป็นของเหลวหนืดสีส้ม ทัศนวิสัยของเธอถูกบดบังด้วยไอน้ำสีขาว

-- อิทสึวะมองไปรอบ ๆ เห็น power suit ที่ไม่เคลื่อนไหว และโทวมะที่กำลังนอนหมดสติอยู่ ผิวหนังบางส่วนของเขาเป็นสีแดงเพราะความร้อน

-- อิทสึวะคิดว่าตอนนี้ถ้ามีน้ำแข็งก็คงจะดี แต่เธอไม่มีมันและเธอก็ใช้เวทมนตร์น้ำแข็งไม่ได้ซะด้วย

-- อิทสึวะเอาผ้าขนหนูเปียกช่วยระบายความร้อนที่ผิวหนังของโทวมะ เธอมองไปรอบ ๆ ไม่เห็นเทอร์ร่า

-- อิทสึวะปฐมพยาบาลโทวมะต่อไป เธอตั้งใจจะรอให้เขาฟื้นขึ้นมาก่อนแล้วค่อยถามสถานการ์ณ และถ้าจำเป็นคงต้องไปเผชิญหน้ากับเทอร์ร่าอีก

-- อิทสึวะโทษตัวเองที่อ่อนแอจนไม่สามารถอยู่จนจบการต่อสู้

-- " ชิส์.. มีแต่ไอ้พวกบ้าคอยสร้างปัญหาให้อยู่เรื่อย "

-- ความตึงเครียดเข้าครอบงำอิทสึวะทันทีที่เธอได้ยินเสียงนั้น

-- เสียงมันค่อนข้างน่ากลัว แต่ที่มาของเสียงสร้างความน่ากลัวให้เธอมากกว่า

-- อิทสึวะเตรียมหอกของเธอ ดวงตาของเธอเห็นบางสิ่งที่เธอไม่อยากจะเชื่อ

-- มันมาจากด้านหน้าของเธอ มาจากบริเวณพื้นที่ที่เต็มไปด้วยลาวา

-- อิทสึวะแน่ใจว่าเสียงมาจากทิศทางนั้น แต่เนื่องจากในบริเวณนั้นเต็มไปด้วยไอน้ำทำให้เธอมองไม่เห็นว่าเป็นใคร

-- จากเงาลาง ๆ เธอสามารถบอกได้ว่ามีใครบางคนกำลังยืนอยู่บนลาวาที่มีอุณหภูมิเป็นพันองศา และอากาศโดยรอบที่เต็มไปด้วยไอน้ำอุณหภูมิสูงกว่า 100 องศา

-- " ใครก็ได้บอกไอ้นักบินเวรนั่นที ว่าทำแบบนี้มันเกินไป เล่นเอามีดตัดทวีปมาตัดเนื้อคน แล้วแบบนี้จะให้ยืนยันศพได้ยังไงวะ ? "

-- " ส่วนการจราจลหยุดไปแล้วตั้งแต่เริ่มโจมตีตัวเมือง ภารกิจส่วนนั้นคงเสร็จสิ้นไปแล้ว "

-- เขาไม่ได้พูดเกี่ยวกับเธอ ไม่ได้มองมาทางเธอด้วยซ้ำ เขากำลังพูดผ่านวิทยุกับใครบางคนที่อยู่ไกลออกไป

-- อิทสึวะรู้สึกได้ถึงเหงื่อในมือของเธอที่จับหอกอยู่ เธอคิดว่าถ้าจะเอาชนะคนที่ยืนอยู่บนลาวาแบบนั้นได้คงต้องพึ่งปาฏิหาริย์อย่างเดียว

-- อิทสึวะและหอกของเธอไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาเลย

-- " ฉันจะลองหาศพในบริเวณนี้ ถ้าไม่เจอภายใน 10 นาทีก็จะถอนตัว พวกนายค่อยมาเช็คทีหลังตอนมันเย็นลงก็แล้วกัน อาจจะมีเส้นผม คราบเลือดที่จะเอาไปตรวจ DNA ได้ "

-- " หา... ให้เก็บ:X้ขยะ power suit ด้วยเรอะ ? ให้คนอื่นทำละกัน พวกหน่วยงานที่ทำงานร่วมกับเมืองแห่งการศึกษาในฝรั่งเศสน่ะ "

-- เขาหยุดพูด การสนทนากับบุคคลอื่นสิ้นสุดลงแค่นั้น

-- อิทสึวะถือหอกด้วยมือที่สั่นของเธอ เงาปริศนาได้หายไปในทางลาวา

-- หลังจากที่บุคคลลึกลับหายตัวไป เธอหวาดกลัวจนขยับตัวไม่ได้ไปชั่วขณะ

-- ในห้องสอบสวนของหอคอยลอนดอน สเตลกับแองเนียสยังสอบสวนลิดเวียอยู่ แต่คราวนี้ลิดเวียดูจะให้ความร่วมมือดี ผิดกับเบียจโจ้ที่นังข้าง ๆ เขาไม่พูดอะไรซักคำ

-- ลิดเวียเล่ารายละเอียดของ God's Right Seat เพิ่มเติม

-- มีเสียงฝีเท้าในมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์ รัฐวาติกัน

-- เมื่อสิ้นเสียงฝีเท้า อควอมายืนอยู่เบื้องหน้าเทอร์ร่า

-- เทอร์ร่ารอดมาจากการโจมตีของ เครื่องบิน HsB-02 ด้วย 'ทัณฑ์ประหารแห่งแสง'

-- อควอ :: " ดูเหมือนนายทำ C-Document หายไป "

-- เทอร์ร่า :: " ใช่.. มันถูกทำลายด้วย Imagine Breaker คงจะ:X้คืนไม่ได้ "

-- อควอ :: " ดูนายอารมณ์ดีจังนะ เมื่อเทียบกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น "

-- เทอร์ร่า :: " ฮ่า ๆ อควอ มีอีกเรื่องที่จะบอก โบสถ์รัสเซียตกลงที่จะร่วมมือกับเราแล้วนะ "

-- อควอ :: " พวกเราเป็นโรมันคาทอลิค ไม่ควรที่จะร่วมมือกับนิกายอื่น "

-- เทอร์ร่า :: " เราแค่ใช้งานพวกมันเฉย ๆ ฉันว่าพวกเขาก็รู้เรื่องนี้ดี "

-- เทอร์ร่า :: " จากเหตุการ์ณ C-Document พิสูจน์ได้ว่า เมืองแห่งการศึกษาและโบสถ์อังกฤษร่วมมือกัน และฉันคิดว่าน่าจะมีพวกอื่นอีก "

-- เทอร์ร่า :: " เมื่อพวกโบสถ์รัสเซียรู้เรื่องนี้ พวกเขาก็ต้องมาหาเรา เพราะถ้าฝั่งวิทยาศาสตร์ชนะสงคราม มันไม่เป็นผลดีแก่พวกเขาแน่ "

-- เมืองแห่งการศึกษาและโบสถ์โรมันมีศักยภาพพอกัน ดังนั้นอำนาจขั้วที่สาม เช่นโบสถ์อังกฤษ โบสถ์โรมัน จึงมีความสำคัญมาก

-- แต่จากเหตุการ์ณ Orsola, Daihaseisai และ Croce di Pietro ทำให้เกิดความบาดหมางระหว่างโบสถ์โรมันกับโบสถ์อังกฤษ

-- โบสถ์โรมันจึงเหลือทางเลือกเดียวคือโบสถ์รัสเซีย

-- และเพื่อป้องกันไม่ให้โบสถ์รัสเซียเข้าร่วมกับเมืองแห่งการศึกษา C - Document จึงต้องทำหน้าที่นั้น

-- แม้จะเสีย C - Document ไปแต่ก็ได้ผลก็ออกมาตามวัตถุประสงค์

-- เทอร์ร่า :: " ตอนนี้ก็กลายเป็น โรมัน/รัสเซีย กับ เมืองแห่งการศึกษา/อังกฤษ และพวกรัสเซียพร้อมจะโจมตีประเทศญี่ปุ่นอยู่ทุกเมื่อ เราควรหารือเรื่องนี้กับ 'เฟียนม่าแห่งเบื้องขวา' "

-- อควอ :: " เข้าใจละ แต่ตอนนี้ขอหารือกับนายก่อน "

-- เทอร์ร่า :: " มีอะไรรึ ? "

-- อควอ :: " ฉันได้ข้อมูลมาว่า นายใช้เด็กและนักท่องเที่ยวรอบ ๆ กรุงโรม เพื่อปรับปรุงเวทมนตร์เฉพาะของนาย 'ทัณฑ์ประหารแห่งแสง' ใช่มั้ย? "

-- เทอร์ร่า :: " ใช่แล้ว พวกมันใช้ได้ดีเลยล่ะ "

-- อควอ :: " นายไม่ได้ทำหน้าที่ปกป้องมนุษย์ทุกคนโดยไม่เลือกปฏิบัติ นายกระทำโดยพลการโดยไม่ดูผลกระทบที่จะเกิดกับนครศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ "

-- เทอร์ร่า :: " ฉันป้องป้องมนุษย์ทุกคนอยู่แล้ว เพียงแต่พวกนอกรีตไม่ถือว่าเป็นมนุษย์ นายลองตรวจสอบดูสิอควอ เป้าหมายทั้งหมดนั่นฉันมั่นใจว่าไม่ได้นับถือนิกายโรมันคาทอลิค "

-- เทอร์ร่าต้องการจะปกป้องมนุษย์ แต่ความหมายของมนุษย์ในความเข้าใจของเทอร์ร่านั้นมีจำกัด ใครที่เทอร์ร่ารู้สึกว่าไม่ดีพอที่จะเป็นมนุษย์ คนเหล่านั้นจะได้รับการปฏิบัติเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน

-- อควอยังคงเงียบฟังเทอร์ร่าต่อ

-- เทอร์ร่า :: " เมื่อพวกเขาถูกส่งไปยังนรก บาปที่อยู่ในจิตใจพวกเขาก็จะถูกชำระล้าง และพวกเขาก็จะพบเส้นทางไปสู่สวรร ฉันแค่ทำหน้าที่เหมือนพระ นำทางเขาไปยังขั้นตอนแรก และบรรดาผู้ที่ไม่สามารถไปยังสวรรได้ก็จะตกอยู่ในนรกชั่วกัปป์ชั่วกัลป์ "

-- อควอ :: " งั้นเหรอ... นายใช้วิธีปรับแต่งที่เปี่ยมไปด้วยประสิทธิภาพแบบนี้กับ 'ทัณฑ์ประหารแห่งแสง' ของนายตลอดเลยสินะ "

-- เทอร์ร่า :: " พอแล้วอควอ เลิกพูดเรื่องนี้เหอะ ฉันมีงานอื่นที่ต้องทำอีกเยอะ และตอนนี้ก็พบจุดที่ต้องปรับปรุง 'ทัณฑ์ประหารแห่งแสง' ด้วย ต้องปรับแต่งลำดับกันนิดหน่อย "

-- อควอ :: " มีสิ่งที่นายต้องทำก่อนหน้านั้น "

-- เทอร์ร่าไม่มีเวลาพอที่จะตกใจ

-- เกิดเสียงดังสนั่น ร่างกายของเทอร์ร่าแห่งเบื้องซ้ายถูกทุบจนแหลกละเอียด

-- อควอแห่งเบื้องหลังทำมันได้อย่างง่ายดาย เขาดึงเสาที่ค้ำยันเพดานมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์มาหนึ่งต้น แล้วหวดเข้าใส่เทอร์ร่าด้วยพลังและความเร็วที่มหาศาลโดยใช้มือเพียงข้างเดียว

-- เทอร์ร่าผู้มีความสามารถของ 'ทัณฑ์ประหารแห่งแสง' ที่ช่วยให้เขารอดตายจากแรงระเบิดได้ แต่อควอไม่ได้ให้โอกาสเขาได้ใช้ความสามารถนั้น

-- มีเสียงของเหลว:Xกระจาย ร่างกายของเทอร์ร่าหายไป เหลือเพียงหน้าอก, แขนข้างขวา และหัวเท่านั้น

-- เทอร์ร่าพยายามที่จะใช้ 'ทัณฑ์ประหารแห่งแสง' เพื่อจะปิดบาดแผล แต่ทว่าล้มเหลว

-- อควอแห่งเบื้องหลังมองลงไปที่เทอร์ร่าด้วยสายตาดูถูก

-- ด้วยการโจมตีที่รวดเร็วของอควอ เทอร์ร่ายังไม่ตาย เทอร์ร่าส่งเสียงได้แต่เขาไม่สามารถพูดหรือหายใจได้

-- แม้ร่างกายของเทอร์ร่าจะถูกทุบจนแหลกละเอียด แต่เขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีว่ากลัวความตาย

-- อควอบอกเทอร์ร่าว่านายจะไม่มีทางได้รับเลือกจากพระเจ้า นายคิดว่าตัวนายจะได้อยู่ที่อื่นนอกจากนรกอย่างนั้นเหรอ

-- อควอ :: " พระเจ้าทรงรู้เรื่องทั้งหมด นายไปถามรายละเอียดจากพระองค์ตอนพิพากษานายก็แล้วกัน "

-- เทอร์ร่าตายเมื่อเวลาผ่านไปไม่นาน กลายเป็นแค่รอยเปื้อนบนพื้นเท่านั้น อควอละสายตาไปจากเทอร์ร่า

-- พระสันตะปาปาปรากฏตัวหลังเสาต้นหนึ่ง เขามองไปที่เศษเนื้อมนุษย์บนพื้น และหันไปมองเสาที่อควอวางไว้บนพื้น

-- พระสันตะปาปา :: " นี่คือมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์ฉันไม่อยากให้คุณทำลายมันแบบนี้ "

-- อควอ :: " ผมต้องขออภัยด้วย "

-- พระสันตะปาปา :: " สถานที่แห่งนี้มีคุณค่า ทั้งทางวิชาการและทางประวัติศาสตร์ ดังนั้นไม่ควรจะต่อสู้กันที่นี่ มันจะสร้างความเสียหายให้กับสถานที่ที่ทรงคุณค่าแห่งนี้ "

-- พระสันตะปาปาถามอควอว่าจะทำอะไรต่อ

-- อควอ :: " เวนท์ยังเคลื่อนไหวไม่ได้ เทอร์ร่าก็ตายไปแล้ว มันเหลือเพียงตัวเลือกเดียว "

-- พระสันตะปาปา :: " คุณจะโจมตีญี่ปุ่นพร้อมกับพวกรัสเซียตามที่เทอร์ร่าคิดไว้รึ ? "

-- อควอ :: " ผมมีความคิดว่า ประชาชนไม่ควรเข้ามาเกี่ยวข้องกับสงคราม มันควรเป็นหน้าที่ของทหารเท่านั้น "

-- อควอ :: " ดังนั้น... ในฐานะสมาชิกของ God's Right Seat และผู้ที่ถูกกำหนดให้เป็นนักบุญ ผมจะรับหน้าที่นี้เอง "

-- มิซากะ มิโคโตะ กำโทรศัพท์มือถือของเธอ มิโคโตะไม่ได้เคลื่อนย้ายโทรศัพท์ของเธอตั้งแต่ได้ยินบางคำจากลำโพงของโทรศัพท์ เธอรู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว

-- คามิโจวไม่รู้ว่า ถึงแม้หน้าจอ LCD โทรศัพท์เขาจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ แต่สายก็ไม่ได้ถูกตัด มันหมายความการเสียงที่เขาสนทนากับเทอร์ร่านั้นมิโคโตะสามารถได้ยินมันผ่านทางโทรศัพท์

-- มิโคโตะพยายามจะไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาพูดกัน ถึงแม้จะเข้าใจเธอก็อยากจะลืมมัน

-- มิโคโตะเคลื่อนย้ายโทรศัพท์เพื่อที่จะปิดมัน เธอมองหน้าจอโทรศัพท์ที่ไม่มีการเชื่อมต่อ

-- เมื่อมิโคโตะหายจากอาการตกใจ เธอขยับริมฝีปาก เธอไม่ได้ตั้งใจจะพูดแต่ก็มีเสียงแหบเบา ๆ ออกมาจากปากของเธอ

-- มิโคโตะ :: " เขา..... จำไม่ได้ ? "

-- หลังจากที่พูด มิโคโตะคิดอีกครั้งเพราะนั่นมันหมายถึง

( เขาสูญเสียความทรงจำ ? )

.

.

.

.

--??? บังเอิญมาที่นี้มีเรื่องนิดหน่อย

--สึจิมิคาโดะ ทำไมหรอ accelerater !!!!!!!!!!!!!!!

อินเดกซ์ ภาค 3 แปลจาก นิยาย มาให้อ่านจร้า ตอนที่ 1-3 โดยแอดมิน เพจ อินเดกซ์

[IMG]

treewer