ละครเรื่องนี้คุ้นมั้ย อิอิ

ยามรักก็รักจนปักหัวใจ ยอมให้ทำได้ทั้งผิดและถูก

• 
  ยามแค้นก็เกิดความแค้นพันผูก ถูกรัดเรียงร้อยเป็นบ่วงมัดใจ
  * ความแค้นจากความรักรุนแรง มากยิ่งนัก
  ยิ่งรักยิ่งเจ็บแค้นยิ่งผูกร้าย พยาบาท
  บ่วงแค้นไม่มีวันสลาย แม้ตายไม่มีวันอภัย
  บ่วงกรรมที่เธอทำกันไว้ ฝังใจทุกชาติตามราวี
  บ่วงแค้นมัดหัวใจแค่ไหน ดิ้นรนเพียงไรกรีดใจทุกที
  เจ็บปวดแสนทรมานอย่างนี้ ไม่รู้จะมีวันไหนหลุดพ้นเสียที วันที่อโหสิกรรม
  บ่วงรักยังมัดใจด้วยรักเธอ รอเจอเพื่อรั้งเธออยู่ข้างกาย
  บ่วงแค้นยังผูกใจไว้คงมั่น รอวันสะสางหนี้กรรมของเรา
  (ซ้ำ *)
  บ่วงแค้นมัดหัวใจแค่ไหน ดิ้นรนเพียงไรกรีดใจทุกที
  รอวันแสงธรรมส่องใจดวงนี้ วันนั้นที่ความเลวร้ายจะพ่ายความดี วันที่อโหสิกรรม
  

รักนั้นอยู่หนใด ทุกข์นั้นอยู่ไหนไกล
แล้วเหตุใดผู้คนล้วน แต่ตามหา
รักที่ใครว่าดี ทำให้ครั้นแต่มีน้ำตา
แต่ยังไขว่คว้า มาแนบกาย

* ถึงแม้ใครจะมองเช่นไร ฉันไม่มอง ไม่เคยสนใจ ขอทำเพื่อเธอด้วยใจปรารถนา
แม้รักเธอจะเป็นเหมือนไฟ จะกอดไว้ไม่จากลา เพราะรู้ว่าขาดความรักไม่ได้

** ถ้าเสียรักไป ฉันจะอยู่ยังไง เสียเธอฉันจะเป็นยังไง
เมื่อเธอ เธอคือลมหายใจ เธอคือความหมาย
ถ้าเสียรักไป ฉันจะทนไม่ไหว เสียเธอฉันจะยอมไม่ได้
ไม่มีทางให้เธอจากไปจากฉัน ต่อให้ดีและร้ายอย่างไร ฉันต้องทน
เธอจะอยู่หนใด รักจะอยู่คู่กัน เป็นอย่างนั้นเพราะฉันรักเธอจนหมดใจ
ถ้าเธอจะไม่รักจริง ฉันอยู่ไปก็เหมือนตาย โปรดอย่าทำร้ายหัวใจฉันเลย