อสอง จริงๆไปตามอ่านที่เว็บเด็กดีได้นะ แต่บางคนคงขี้เกียจหา ผมเลยกะเอามาวางไว้ที่เว็บนี้แทน
“อ้ากกกก อยากเล่นเกมเว้ยยยย”
ผมดิ้นอยู่บนที่นอนและโวยวายเหมือนเด็กๆอารมณ์ตอนนี้รู้สึกกระฟัดกระเฟียดอย่างมาก ถ้าหากไม่ได้เล่นเกมอะไรสนุกๆละก็ผมอยู่นิ่งไม่ได้แน่ๆเลย
“เอ๋...พีซีกับเครื่องเพลย์สามก็ยังมีนี่นาทำไมไม่เล่นซะล่ะ พี่นี่ท่าจะบ้าไปแล้วนะ”
ยัยหนูผมสีเทาจางๆที่นอนราบกับพื้นแถมยังอ่านหนังสือการ์ตูนที่ผมอุตส่าห์ซื้อมาจากค่าขนมอันน้อยนิดพูดออกมาอย่างเอือมๆ เพราะเห็นเหตุการณ์ที่ผมกระฟัดกระเฟียดในลักษณะแบบนี้มานับครั้งไม่ถ้วนแล้วเพราะเธอนั้นชอบมาเล่นที่ห้องของผมบ่อยๆเพื่อมาเสพสรรค์กับหนังสือการ์ตูนและอนิเมะอยู่เป็นประจำ
“ไม่ใช่ว่าเกมอะไรก็ได้นะน้องรัก พี่เองก็อยากเล่นอะไรที่มันพาสชั่นหรืออินิกค์ชั่นหรือแฟนตาสติกซ์มากกว่านี้บ้างนะ แค่มองผ่านจอเฉยๆมันปลุกอารมณ์ความเป็นเกมเมอร์ระดับโปรของพี่ไม่ได้หรอก”
ผมเอ่ยออกไปอย่างทุรนทุราย ใช่แล้วถึงแม้ว่าตอนนี้ผมจะขึ้นมัธยมปลายแล้วก็เถอะแต่ว่ายังเป็นเด็กติดเกม....อะแฮ่ม..เกมเมอร์ชั้นอ๋องที่เคยไปเข้าร่วมแข่งการเล่นเกมระดับประเทศมาไม่ใช่น้อยๆ
“เห.....ถ้างั้นก็ลองไปให้ถึงรอบสี่ทีมสุดท้ายหน่อยสิค้าคุณเกมเมอร์ระดับโปร ตกรอบแปดทีมสุดท้ายแทบทุกครั้งแบบนี้คงเป็นระดับโปรติสตาร์นั่นล่ะค่ะ”
อ้ากกกกโดยยัยหนูนี่ด่าว่าเป็นสัตว์ชั้นต่ำรึเนี่ย!!!ชักจะทนไม่ไหวแล้วนะเฟร้ยยยยขอเขกหัวซักทีเหอะ
“เดี๋ยวก่อนค่ะพี่”
“อะไรอีกห๊ะ!!”
“ส่งเสียงดังเกินไปแล้วนะ อ่านการ์ตูนไม่รู้เรื่องอ่ะพี่จ๋าหุบปากซะทีจะได้ไหม”
“หนอยยยยยยย!!”
ก่อนที่จะตบตีกับยัยหนูสุดแสบก็มีเสียงออดดังขึ้นที่ประตูบ้าน
“พัสดุมาส่งคร้าบบบบบ”
น้องสาวของผมวิ่งลงไปที่หน้าประตูบ้านอย่างรวดเร็ว ซึ่งปกติเธอไม่ค่อยทำอะไรที่กินแรงอย่างการวิ่งออกไปข้างหน้าบ้านแท้ๆ แล้วซักพักเธอก็วิ่งกลับมาพร้อมกับลังพัสดุสองลัง
“นี่เธอวานให้พ่อซื้ออะไรมาให้อีกแล้วงั้นเหรอ....”
“แน่นอนสิ ชีวิตในวัยรุ่นคนเราถ้าหากขาดการอ้อนพ่อแม่ล่ะก็อาจจะพลาดอะไรไปมากมายเลยน้าฮิฮิฮิ”
เธอพูดพลางยิ้มแกะกล่องพัสดุอย่าอารมณ์ดี ซึ่งปกติเธอไม่ค่อยยิ้มอยู่แล้วผมจึงแปลกใจอย่างมาก ว่าทำไมเธอถึงดีใจขนาดนี้ที่พ่อยอมซื้อของชิ้นนี้ให้เธอ
“นี่อรชร สรุปไอ้ของที่เธอขอให้พ่อซื้อมาให้จากญี่ปุ่นเนี่ย มันคืออะไรเหรอ”
อรชรยิ้มแล้วหันกลับมาหาผมอย่างยินดี
“เกมใหม่ล่าสุดของบริษัทเอเธอนัลฟอร์ซ ที่ออกวางขายเพี่ยงแค่ในญี่ปุ่นและกำลังฮิตสุดๆจนทั่วโลกจับตามอง VRMMORPG Fantastic Miracle Onlineไงล่ะพี่ยศ!!”
“เชรดดโด้วววว จริงดิ”
“กล่องอันนี้ของพี่นะ แล้วก็ สุขสันต์วันเกิดดดด!!”
อรชรได้มอบกล่องอีกกล่องให้ผมอย่างทะนุถนอม เส้นผมคล้ายหนวดเเมลงสาบสีดำสองเส้นของผมตั้งชูชันเพราะเพิ่งรู้ตัวว่าวันนี้เป็นวันสำคัญที่มีเพียงปีละครั้งเท่านั้น
“อ๊ะ!!วันนี้วันเกิดเราเหรอ เฮ้ยดันลืมไปซะได้”
ผมตกใจเล็กน้อยเพราะไม่นึกเลยว่าพ่อและน้องจะเซอไพรส์ผมด้วยการการซื้อของที่อยากได้สุดๆให้ในวันเกิด อรชรจึงยิ้มแห้งๆ โทษทีนะน้องรักพี่เองก็เล่นเกมในช่วงปิดภาคเรียนรัวๆจนลืมวันเกิดไปเลยล่ะ
“เอ้าๆ พี่ยศเองก็รีบไปติดตั้งเครื่องแล้วสร้างไอดีไปเล่นพร้อมๆกันดีกว่าเนอะๆ”
อรชรวิ่งนำไปที่ห้องของเธอทันที ผมเองก็วิ่งกลับไปที่ห้องของผมเช่นกันแล้วเราจึงได้เริ่มต้นการพจญภัยในโลกแห่งเกมที่วาดฝันเอาไว้
[IMG]
เกลือจนสติแตก!!