The Tears of Diary นางฟ้ารำพัน : บทที่เจ็ด ปากกาครึ่งด้าม

ขอบคุณมากครับผม

สิ่งๆหนึ่งอยู่ข้างกายเราตลอดมา....เราไม่เคยรู้สึกถึงความสำคัญของสิ่งๆนั้นเลย....จนถึงวันที่เราได้สูญเสียมันไป......เราถึงได้รู้ว่าสิ่งนั้นมีความสำคัญมากแค่ไหน.....แต่ในเวลานั้นสิ่งๆนั้นก็ไม่มีวันได้หวนกลับมาซะแล้ว